தொகுப்பு: ஞானபிதா, ஷெய்குனா மௌலானா மௌலவீ அல்ஹாஜ் A அப்துர் றஊப் மிஸ்பாஹீ பஹ்ஜீ
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: «أَشَدُّ النَّاسِ بَلَاءً الْأَنْبِيَاءُ، ثُمَّ الْعُلَمَاءُ، ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَلُ»
கடும் சோதனைக்குட்பட்டவர்கள் நபீமார்களாவர், அதையடுத்து உலமாஉகளாவர், அதையடுத்து ஆன்மிகப் படித்தரத்தில் அவர்களை அடுத்தவர்களும், அவர்களை அடுத்தவர்களுமாவர். (ஹாகிம் – 5463)
அன்புக்குரிய சகோதர சகோதரிகளே!
நாம் அனைவரும் சுமார் 10 மாதங்களாக கொரோனா நோய் காரணமாக தொழில், வியாபாரங்கள் மற்றும் பள்ளிவாயல்களில் தொழும் பாக்கியம், “ஜும்ஆ” தொழுகை, மற்றும் விஷேட மார்க்க நிகழ்வுகள் என்பவற்றையும், உற்றார், உறவினர்களின் சந்திப்பு என்பவற்றையும் இழந்து வாழ்ந்தோம்.
அல்லாஹ் அவனது அருளாலும், நம் உயிரினும் மேலான கண்மணி நாயகம் முஹம்மத் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களின் பொருட்டாலும், மற்றும் வலீமார், நல்லடியாரின் “துஆ”வினாலும் அனைத்து துன்பங்களிலிருந்தும் காப்பாற்றி அருள் புரிந்துள்ளான்.
நமது காத்தான்குடியில் கொரோனா வைரஸ் தாக்கத்தால் உயிரிழந்தவர்கள் ஒரு சிலர் மட்டும்தான். அல்ஹம்துலில்லாஹ்! உலக நாடுகளில் ஏற்பட்ட கொரோனா மரணங்களோடு இலங்கை நாட்டில் ஏற்பட்ட மரணங்களை ஒப்பிடுகையில் மிகவும் குறைவாகவே உள்ளது. இலங்கை நாட்டில் ஏற்பட்ட மரணங்களோடு காத்தான்குடியில் ஏற்பட்ட மரணங்களை ஒப்பிடுகையில் காத்தான்குடியில் ஏற்பட்ட மரணங்கள் மிகக் குறைவு என்றே சொல்ல வேண்டும். யாரோ ஒரு நல்லவர் இருப்பாரென்று நான் நினைக்கிறேன்.
“நல்லவரொருவர் உளரேல் அவர் பொருட்டெல்லார்க்கும் பெய்யு மழை”
لَوْلَا صِبْيَانٌ رُضَّعٌ وَرِجَالٌ رُكَّعٌ وَبَهَائِمُ رُتَّعٌ صُبَّ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ صَبًّا، أَوْ أُنْزِلَ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ، (مسند البزار)
பால் குடிக்கும் பச்சிளங் குழவிகளும், படைத்தவனைப் பணியும் மனிதர்களும், புல் வெளியில் புல்லுண்ணும் கால் நடைகளும் இல்லையாயின் உங்கள் மீது வேதனை நிச்சயமாக கொட்டப்படும் அல்லது இறக்கப்படும். இது நபீ பெருமானின் அருன் வாக்கு.
எந்த நோய்க்கும் மருந்துண்டு.
لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ (صحيح مسلم)
ஒவ்வொரு நோய்க்கும் மருந்துண்டு.
إِنَّمَا شِفَاءُ الْعِيِّ السُّؤَالُ (الآحاد والمثاني لابن أبي عاصم)
திக்குவாய்க்கும் மருந்துண்டு. தொடர் கேள்விதான் அதற்கான மருந்து. இது அருள் மொழி. எந்த நோய்க்கும் மருந்துண்டு. மருந்தில்லா நோய் எதுவுமில்லை. கென்ஸர் நோய்க்கு மருந்தில்லை, கொரோனாவுக்கு மருந்தில்லை, வெண்குஷ்டம், கருங்குஷ்டத்திற்கும் மருந்தில்லை என்று மக்கள் சொல்லிக் கொண்டாலும் கூட அதற்கு மருந்தே கிடையாது என்பது கருத்தல்ல. அதன் கருத்து வைத்திய மேதைகளால் அது கண்டு பிடிக்கப்படவில்லை என்பதேயாகும்.
மருந்து இல்லாமலிருந்த நிலையில் மருத்துவ நிபுணர்கள் பல வருடங்கள் ஆய்வு செய்து இப்போதுதான் கண்டு பிடித்துள்ளார்கள் என்று ஒருவன் சொன்னால் அதன் கருத்து மருந்து இல்லாமலிருந்து புதிதாக அவர்கள் ஆய்வு செய்து கண்டு பிடித்தார்கள் என்பதல்ல. ஏனெனில் இருக்கின்ற ஒன்றையே தேடிக் கண்டுபிடிக்க முடியும். இல்லாத ஒன்றை தேடிக் கண்டுபிடித்தல் என்பது எவ்வாறு சாத்தியமாகும்? இதன் சுருக்கம் அல்லாஹ் வியாதிகள் அனைத்திற்கும் மருந்தைப் படைத்துவிட்டான். ஆயினும் மருத்துவர்கள் அதைக் கண்டறியாமல் இருந்து பிறகு கண்டு கொண்டார்கள் என்பதேயாகும்.
மருந்தென்பது குடிக்கும் கலவையும், விழுங்கும் மாத்திரைகளும் மட்டுமல்ல. யோகாசனமும் ஒரு மருந்துதான். மிதி வண்டி செலுத்துவதும் ஒரு மருந்துதான். உடற் பயிற்சி செய்வதும் ஒரு மருந்துதான். இறையியல் மேதை ஒருவரின் அருட்பார்வையும் ஒரு மருந்துதான். ஒரு விசுவாசி குடித்து எஞ்சியதும், சாப்பிட்டு மிஞ்சியதும் ஒரு மருந்துதான். திருக்குர்ஆன் வசனத்தை ஓதுவதும், ஒருவன் ஓதி இன்னொருவன் மீது ஊதுவதும் மருந்துதான். இறையருள் பெற்ற ஒரு மகானின் உமிழ் நீரும் மருந்துதான்.
இவையாவும் மருந்துகள்தான் என்பதற்கு திருக்குர்ஆனிலிருந்தும், நபீ மொழிகளிலிருந்தும் ஆதாரங்கள் கூற முடியும். தேவையானோர் தொடர்பு கொள்ளலாம்.
அண்ணலெம்பெருமான், அஹ்மத் எங்கள் கோமான், நபீகட்கரசர் முஹம்மத் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களும், ஸெய்யிதுனா அபூ பக்ர் ஸித்தீக் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களும் திரு மக்கா நகரிலுள்ள “தவ்ர்” எனும் மலைக் குகையில் எதிரிகளின் கண்களுக்குத் தெரியாமல் ஒளித்திருந்த சமயம் அக்குகையிலிருந்த பாம்பு அபூ பக்ர் அவர்களின் பாதத்தை தீண்டியது. அவர்களின் திருவுடலில் படிப்படியாக விஷம் ஏறத் தொடங்கியது. அங்கு மருந்து இருக்கவுமில்லை. மந்திரிப்பவர்களும் இருக்கவில்லை. பெருமானார் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள் தங்களின் வலது கை சுட்டுவிரலை தங்கள் அருள் நிறைந்த உமிழ் நீரில் நனைத்து குகை மண்ணில் பதித்து பாம்பின் கடி வாயில் அவ்விரலை வைத்து
بسم الله تربة أرضنا وبريقة بعضنا يشفى سقيمنا
அல்லாஹ்வின் திருப் பெயரின் அருளாலும், எங்களின் இந்த மண்ணின் அருளாலும், எங்களின் சிலரின் உமிழ் நீரின் அருளாலும் எங்களின் நோயாளி குணமாக வேண்டும் என்று ஓதினார்கள். ஆதவனைக் கண்ட பனிக்கட்டி கரைவது போல் அபூ பக்ர் நாயகத்தின் விஷம் கலைந்தது.
நபீ பெருமான் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களின் காலத்தில் தோழர்களிற் சிலர் பயணமொன்றை மேற் கொண்டார்கள். வழியில் ஓர் இரவு தங்க வேண்டியதாயிற்று. பாலை வனத்தில் ஒரு காட்டுப் பகுதியில் தங்கியிருந்தார்கள். அவர்களுக்கு அண்மையில் அறபிகளில் காபிர்கள் ஒரு கூட்டமும் தங்கியிருந்தார்கள்.
அவர்களின் தலைவனை பாம்பு அல்லது தேள் தீண்டியதால் அவன் மயக்கமுற்றவனாய்த் துடித்துக் கொண்டிருந்தான். அவர்கள் மேற்கொண்ட முயற்சிகள் பயனளிக்காமற் போனதால் அவர்களில் ஒருவர் நபீ தோழர்களிடம் வந்து விடயத்தைக் கூறி உங்களில் விஷமிறக்கும் மந்திரம் தெரிந்தவர்கள் உள்ளாரா? என்று கேட்டார். ஆம் என்று கூறிய நபீ தோழர் அங்கு சென்று பாதிஹா ஸூறா – அத்தியாயத்தை ஓதி அவனில் ஊத அவன் தெளிவு பெற்று சுகமடைந்தான். அவர்கள் நபீ தோழருக்குப் பல ஆடுகளை அன்பளிப்பாக வழங்கினார்கள்.
இந்த வரலாறு மிக நீண்டதாயினும் நான் சுருக்கிக் கொண்டேன். இந்த வரலாறு மகான்களுக்கு மயக்கத்தை ஏற்படுத்துமென்று நினைக்கிறேன்.
எனது தோழன் ஒருவனுக்கு நடந்த சம்பவம் ஒன்றையும் மிகவும் சுருக்கி எழுதுகிறேன்.
அவன் சுமார் 16 வருடங்களாக தீராத் தலைவலியால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தான். இலங்கையிலும், இந்தியாவிலும் வைத்தியம் செய்தும் பலன் கிடைக்கவில்லை. ஒரு நாள் பதுளையிலிருந்து காத்தான்குடிக்கு வேன் ஒன்றில் வந்து கொண்டிருந்தான். அது புலிகளுடன் யுத்த நிறுத்தம் நடைபெற்ற காலம். செங்கலடியில் இராணுவத்தோடு சேர்ந்து கடமை செய்து கொண்டிருந்த புலிகள் அமைப்பைச் சேர்ந்த ஒருவனுடன் வாய்த்தர்க்கம் ஏற்பட்டபோது அவன் தனது கையிலிருந்த “ஹெல்மட்”இனால் இவனின் கன்னத்தில் வேகமாக அடித்துவிட்டான். மன வேதனையோடு ஊர் வந்து சேர்ந்து விட்டான். அன்று முதல் தீராத் தலைவலி அவனை விட்டும் அகன்றது. மீண்டும் வரவில்லை. அடியும் ஒரு மருந்தாகிவிட்டது என்பதை விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும். தேள் கடித்தால் அதற்கு சரியான மருந்து கடித்த இடத்தில் பழைய செருப்பால் அடிப்பதேயாகும்.
ஆகவே, நோய்க்கான மருந்து சத்திர சிகிச்சையும், மருந்து மாத்திரைகள் சாப்பிடுவதும் என்று எவரும் நினைத்துவிடலாகாது. மேற்கண்டவாறு ஆன்மீக மருந்துகளாலும் தீராத நீண்ட கால வியாதிகளும் தீரும் என்பதை அனைவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
நோயை சுகமாக்குவதற்கு நாட்டு மருந்தும், ஆங்கில மருந்தும் நாம் பாவிப்பது போல் ஆன்மிக மருந்தும் பாவிக்க வேண்டும். இது தொடர்பாக முதற் பதிவில் சுருக்கமாக எழுதியிருந்தேன்.
இதேபோல் “துஆ” பிரார்த்தனை என்பதும் ஒரு மருந்துதான். “துஆ” என்ற மருந்து நாட்டு மருந்துகளாலும், ஆங்கில மருந்துகளாலும் சுகமாக்க முடியாத நோய்களையும் சுகமாக்கும் என்பது பரீட்சிக்கப்பட்ட உண்மையாகும்.
وَالدُّعَاءُ يَرُدُّ الْبَلَاءَ، والقضاءَ،
பிரார்த்தனை என்பது நோய் நொடிகளையும், துன்பங்களையும் தடுக்கும் என்று நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள் அருளினார்கள். “அத்துஆஉ” என்ற சொல்லுக்கு دعاء العلماء الربانيين என்று பொருள் கொள்வதே பொருத்தம்.
பெருமானாரின் பேச்சில் நம்பிக்கை வைத்துச் செயல்பட்டால் வெற்றி நிச்சயம்.
திருக்குர்ஆன் அனைத்து நோய்க்குமான மருந்தாகும். திருக்குர்ஆனின் ஒவ்வொரு வசனத்திற்கும் கணக்கிட முடியாத விஷேடங்கள் உள்ளன. வசனத்திற்கு மட்டுமன்றி ஒவ்வோர் எழுத்துக்கும் விஷேட தன்மைகள் உள்ளன.
திருக்குர்ஆனைக் கொண்டு வைத்தியம் செய்யும் கலைக்கு طلسمات “தில்லஸ்மாத்” கலை என்று சொல்லப்படும். இக்கலையில் திறமை பெற்றோர் மலைபார் – கேரளாவிலும், குறிப்பாக அந்தரத்தீவிலும் உள்ளார்கள்.
இதேபோல் நோய் சுகமாக நபீமார், வலீமார்களுக்கு நேர்ச்சை செய்வதும், அவர்களிடம் சென்று முறையிடுவதும் ஒரு மருந்துதான். இதேபோல் அவர்களின் தர்ஹாவில் நடைபெறுகின்ற கொடியேற்றம், கந்தூரி போன்ற நிகழ்வுகளில் கலந்து அவர்களிடம், அல்லது அவர்களின் பொருட்டைக் கொண்டு அல்லாஹ்விடம் ஆரோக்கியமான வாழ்வுக்கு “துஆ” செய்வதும் ஒரு மருந்துதான்.
இதேபோல் உயிரோடு நடமாடிக் கொண்டிருக்கும் வலீமார், நல்லடியார், மற்றும் “ஆகிறா” மறுமைக்கான உலமாஉகளிடம் சென்று அவர்களிடம் “துஆ” செய்யுமாறு கேட்பதும் ஒரு மருந்துதான். இதேபோல் வைத்தியர்களின் ஆலோசனைப்படியும், ஆன்மீகவாதிகளின் ஆலோசனைப்படியும் உண்பது, குடிப்பது, உறங்குவதும் ஒரு மருந்துதான்.
எனவே, நாட்டு வைத்தியர்களிடமோ, ஆங்கில வைத்தியர்களிடமோ மருந்து செய்வதுடன் மேற்கூறிய ஆன்மீக மருந்துகள் செய்வதும் மார்க்கத்தில் வேண்டப்பட்டவையேயாகும்.
நான் மேலே எழுதியவற்றில் வைத்தியர்களிடம் சென்று மருந்து மாத்திரை எடுத்துப் பாவிப்பது தவிர ஏனைய முறைகளில் மருந்து செய்வதை வஹ்ஹாபிஸக் கொள்கையுடையோர் “ஷிர்க்” என்றும், “குப்ர்” என்றும் கூறலாம். நான் அறிந்த வரையில் நான் மேலே எழுதிய முறையில் மருந்து செய்வது திருக்குர்ஆனுக்கோ, நபீ மொழிகளுக்கோ எந்த வகையிலும் முரணாகாதென்று நான் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்து சொல்கிறேன். மேலே நான் கூறிய விடயங்கள் தொடர்பாக ஆதாரங்கள் தேவையானோர் தமது உண்மையான முகவரியுடன் எம்முடன் தொடர்பு கொண்டால் அவர்களுக்கு அனுப்பி வைப்போம். அல்லது அண்மையில் வெளியான எமது “வான்மறை மறுக்கும் வஹ்ஹாபிஸம்” என்ற நூலை வாசித்து அறிந்து கொள்ள வேண்டும். குறித்த நூல் கிடைக்காதவர்கள் எமது அலுவலகத்திற்கு நேரில் வந்து இலவசமாகப் பெற்றுக் கொள்ள முடியம்.
நோய் தருவதும், சுகம் தருவதும் அல்லாஹ் ஒருவனேயாவான். நல்ல மனிதர்களுக்கும், கெட்ட மனிதர்களுக்கும் அவன் இரண்டையும் கொடுப்பான். எனினும் படிப்பறிவில்லாத, குறிப்பாக மார்க்க ஞானம் தெரியாத பலர் நல்ல மனிதனுக்கு அல்லாஹ் நோயை கொடுக்கமாட்டான் என்றும், கெட்ட மனிதனுக்கு மட்டுமே கொடுப்பான் என்றும் விளங்கியுள்ளார்கள். இது தவறு.
நபீமார் தவிர வேறு எவர்களாயினும் அவர்களுக்கு எல்லா நோயும் வருவதற்கு சாத்தியமுண்டு. நபீமாருக்கு மட்டும் பயங்கர வியாதிகளும், மனிதர்கள் அருவருக்கத்தக்க வியாதிகளும் மட்டுமே வராது. அல்லாஹ் கொடுக்கமாட்டான். ஆயினும் காய்ச்சல், தலையிடி, வயிற்று வலி போன்றவை வரலாம். ஆயினும் பைத்தியம், குருடு, வெண்குஷ்டம், கருங்குஷ்டம், உடல் அழுகிப் போதல் போன்ற நோய்களை அல்லாஹ் நபீமாருக்கு கொடுக்கமாட்டான்.
நபீமார்களில் யாராவது மேற்கண்ட பயங்கர, அருவருக்கத்தக்க நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்ததாக வரலாறுகளில் எழுதப்பட்டிருந்தால் அது மறு பரிசீலனைக்கு உட்படுத்தப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும்.
நபீ ஐயூப் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள் நபீமார்களில் ஒருவராவர். அவர்களின் உடல் அழுகி புழுக்கள் உடலை அரித்ததாகவும், உடல் நாற்றமெடுத்து மக்கள் அவர்களை விட்டும் தூரப்பட்டதாகவும், சில நேரம் உடலில் மேயக் கூடிய புழுக்கள் தவறிக் கீழே விழுந்தால் அவற்றை அவர்கள் எடுத்து உடலில் வைத்து உங்களுடைய உணவு எனது உடலில் இருந்தால் சாப்பிடுங்கள் என்று சொல்வார்கள் என்பதாகவும் முஸ்லிம்களில் பலர் பேசிக் கொள்கிறார்கள். மார்க்கம் கற்ற உலமாஉகளிற் சிலரும் இவ்வாறு தமது மார்க்க உரையில் கூறியும் வருகிறார்கள். அறபு மொழியில் திருக்குர்ஆனுக்கு விளக்கம் எழுதிய ஒரு சிலரும் தமது “தப்ஸீர்” நூல்களில் எழுதியும் உள்ளார்கள்.
நபீ ஐயூப் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள் ஒரு சமயம்
وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
இறைவா! எனக்கு ஒரு துன்பம் ஏற்பட்டுள்ளது. நீ கிருபையாளர்களில் அதிகம் கிருபை செய்பவனாக இருக்கின்றாய். (திருமறை ஸூறதுல் அன்பியா – 83) என்று சொன்னதாகவும் வந்துள்ள திரு வசனத்திற்கு விளக்கம் எழுதுகையில் அவ்வாறு எழுதியுள்ளார்கள். இது முற்றிலும் பிழையானதாகும். அறபு மொழியில் எழுதப்பட்ட நூல்கள் எல்லாமே சரியானவை என்று நம்புதல் பிழையாகும். இதற்கான விளக்கம் பின்வருமாறு…
ஆங்கில வைத்தியம் கண்டு பிடிக்கப்பட்டு அது உலகளாவிய ரீதியில் அறிமுகமாவதற்கு முன்னுள்ள காலங்களில் இஸ்லாமிய வைத்திய மேதைகள் உலகளாவிய ரீதியில் பலர் இருந்துள்ளனர். அவர்கள் வைத்திய மேதைகள் மட்டுமன்றி பிரசித்தி பெற்ற ஸூபீகளுமாகவுமே இருந்துள்ளனர். அவர்களில் ஸூபீ வழி சென்றவர்கள் பலருளர். அவர்களில் தத்துவ ஞானியும், ஸூபீயுமான இமாம் பூனீ றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்களும், தத்துவ ஞானியும், வைத்திய மேதையுமான இப்னு ஸீனா அவர்களும் குறிப்பிடற்குரியவர்களாவர்.
இமாம் பூனீ அவர்களின் முழுப்பெயர் அஹ்மத் இப்னு அலீ இப்னு யூஸுப் அல் பூனீ ஆகும். இவர் மாலிக் மத்ஹபைப் பின்பற்றிய ஒரு ஸூபீயும், வைத்திய மேதையுமாவார். அதோடு ஓர் எழுத்தாளனாகவும் விளங்கினார்.
இவர் “ஜஸாயிர்” என்ற நாட்டில் “பூனா” என்ற ஊரில் ஹிஜ்ரீ 520ல் பிறந்து 622ல் மிஸ்ர் நாட்டின் தலை நகரான கெய்ரோவில் மரணித்தார்.
இவர் பல கலைகளிலும் சுமார் 40 நூல்கள் எழுதியுள்ளார். அவற்றில் ஸிர்றுல் ஹிகம், ஷம்ஸுல் மஆரிபில் குப்ரா, ஷர்ஹு அஸ்மாயில்லாஹில் ஹுஸ்னா மூன்றும் பெரிய நூல்களாகும். இறுதியாக எழுதப்பட்ட நூல் இரண்டு வால்யூம்களைக் கொண்டதாகும். இவை தவிர கிதாபுல் அன்மாத், அல்லம்அதுன் நூறானியா என்பனவும் முக்கியமான, பிரசித்தி பெற்ற நூல்களாகும்.
இவர்கள் எழுதிய “ஷம்ஸுல் மஆரிபில் குப்றா” என்ற நூல் மிகப் பிரசித்தி பெற்றதும், ஆழமான தத்துவங்களை உள்வாங்கியதுமாகும். இந்த நூலை வாசிக்கின்ற அறிஞன் இவரை விண்வெளி ஆய்வாளர் என்றே சொல்வார். அந்த அளவு வானவியல் துறையில் மிக விஷேடமான ஒருவராவார்.
இவர் எழுதிய “ஷம்ஸுல் மஆரிபில் குப்றா” என்ற நூல் வானவியல் அறிவு இல்லாதவர்கள் பார்த்து விளங்குவது மிகக் கடினமான நூலாகும்.
இந்நூலில் அதிகமாக வானவியலோடு தொடர்பு படுத்தி ஆன்மிக வியப்பைத் தரும் வைத்தியக் குறிப்புகள் எழுதியுள்ளார்கள். திருக்குர்ஆனைக் கருவாகக் கொண்டு ஆன்மிக வைத்தியங்கள் பற்றி விரிவாக எழுதியுள்ளார்கள். விஞ்ஞான, வானவியல் அறிவுள்ள ஒருவர் இந்நூலை வாசித்து வைத்தியம் செய்யத் தொடங்கினால் ஆங்கில மருத்துவத்தில் நிபுணத்துவம் பெற்றவர்களால் கூட சுகமாக்க முடியாத நோய்களையும் சுகமாக்கிவிடுவார்.
இஸ்லாம் மார்க்கத்திற்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுப்பவர்களை இரவோடிரவாக மண்ணறைக்கு அனுப்பி வைப்பதற்குக் கூட இந்நூலில் ஆன்மிக மருந்து உண்டு. இவர் எழுதிய மேலே நான் பெயர் குறித்த நூல் என்னிடமும் உண்டு.
இந்நூலை காத்தான்குடிக்கு முதன் முதலாக வஹ்ஹாபிஸ வழிகேட்டை கொண்டுவந்த, திறமையுள்ள ஒரு ஆலிம் மரணித்த பிறகு அவருடைய மனைவியிடமிருந்து வாங்கினேன். இதிலுள்ளவாறு செயல்பட்டு வெற்றியும் கண்டுள்ளேன். அல்ஹம்துலில்லாஹ்.
இமாம் பூனீ அவர்கள் ஒரு ஸூபீயாக இருந்ததால் மக்கள் தொடர்பை குறைத்து வணக்க வழிபாடுகளில் அதிக கவனம் செலுத்தி வந்தார். அதிகமாக நோன்பு நோற்பவராகவும், தவறாது “தஹஜ்ஜுத்” தொழுபவராகவும் இருந்தார். மிகக் குறைவாகவே சாப்பிடுபவராயும், சில நாட்களில் அறவே சாப்பிடாமலும் இருப்பார். தூனுஸ் நாட்டின் கிழக்கே கடலோரமிருந்த “மாகூள்” மலைக்குச் சென்று அங்கேயே சில நாட்கள் தங்கியிருந்து வணக்க வழிபாட்டில் கவனம் செலுத்துவார். அவருக்கு பிள்ளைகளுமில்லை, உறவினருமில்லாத தனி மனிதனாகவே வாழ்ந்து வந்தார்.
உலகப் பிரசித்தி பெற்ற மற்றொரு வைத்திய மேதை இப்னு ஸீனா ஆவார். இவர் வாழ்ந்த காலத்தில் இவர்தான் வைத்தியர்களின் தலைவர் என்று மக்களால் கணிக்கப்பட்டு வந்தார்.
இவர் ஒரு தத்துவ மேதையாகவும், நாட்டு வைத்தியத்தில் தன்னிகரற்றவராகவும் விளங்கினார். இவரிடம் காணப்பட்ட அபார சக்திகளில் இரண்டை மட்டும் இங்கு குறிப்பிடுகிறேன்.
ஒரு சமயம் இவரின் திறமையை பார்ப்பதற்காக இவரின் ஆதரவாளர்களிற் சிலர் ஒரு நூலின் ஒரு தொங்கலை ஒரு மரத்தில் கட்டி அதன் மறு தொங்கலை இப்னு ஸீனாவிடம் கொடுத்து, இந்த நூலின் மறு தொங்கலை ஒரு நோயாளி தனது கையில் கட்டியுள்ளார். நீங்கள் இந்த நூல் மூலம் அவரின் நாடியைப் பிடித்துப் பார்த்து அவருக்கு என்ன நோய் உள்ளது என்று சொல்ல வேண்டுமென்று கேட்டார்கள். இப்னு ஸீனா சிறிது நேரம் அந்நூலைப் பிடித்திருந்து விட்டு நான் மனிதனின் நாடியைப் பார்ப்பவனேயன்றி மரத்தின் நாடி பார்ப்பவன் அல்ல என்று கூறி தனது திறமையை வெளிப்படுத்தினார்கள்.
இன்னுமொரு சம்பவத்தை எழுதுகிறேன். அவரின் திறமையை சோதித்துப் பார்க்கும் நோக்கத்தோடு ஒரு நூலின் தொங்கலை ஒரு குதிரையின் காலில் கட்டி அதன் மறு தொங்கலை இப்னு ஸீனாவிடம் கொடுத்து இந்த நூலின் மறு தொங்கலை ஒரு நோயாளியின் காலில் கட்டியுள்ளோம். நீங்கள் இந்த நூலின் மூலம் அவரின் நாடி பிடித்துப் பார்த்து அவருக்கு என்ன நோய் என்று சொல்ல வேண்டுமென்று கேட்டார்கள். அவர் சிறிது நேரம் அந்த நூலைப் பிடித்துப் பார்த்துவிட்டு நான் மிருக வைத்தியனல்ல என்று கூறினார்கள்.
இப்னு ஸீனாவின் காலத்தில் அவரைப் போலவே திறமையுள்ள ஒரு பெண் வைத்தியர் இருந்தாள். அவள் கண் நோய்க்கு விஷேட மருந்தொன்று கண்டுபிடித்து அந்த நாட்டில் பிரசித்தி பெற்றிருந்தாள். அந்த மருந்து இப்னு ஸீனாவுக்கு தெரியாத ஒன்றாயிருந்தது. அதை அறிந்து கொள்ள விரும்பிய இப்னு ஸீனா அவளிடம் சென்று அந்த மருந்து பற்றி வினவினார். அவர் இப்னு ஸீனா என்று புரிந்து கொண்ட அவள் அவருக்கு அதைச் சொல்லிக் கொடுத்தால் தனது வருமானம் கெட்டுவிடுமென்று பயந்ததால் சொல்லிக் கொடுக்க மறுத்து விட்டாள். கவலையோடு திரும்பிச் சென்ற இப்னு ஸீனா சில நாட்களின் பின் கண் நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். அந்தப் பெண்ணிடம் மாறு வேஷம் போட்டு வந்த அவர் கண் நோய்க்கு மருந்து தருமாறு கேட்டார். அவர் இப்னு ஸீனா என்பதைப் புரிந்து கொள்ளாத அவள் அவரின் கண்ணைத் திறக்கச் சொல்லி அந்த மருந்தை அவரின் கண்ணில் போட்டு விட்டாள். அவளிடம் கண்ணோயுள்ள யாராவது வந்தால் மருந்து கொடுக்காமல் நோயாளியின் கண்ணில் மருந்து போட்டு விடுவது அவளின் வழக்கமாயிருந்தது.
இப்னு ஸீனா மருந்து போடப்பட்ட கண்ணிலிருந்து வந்த கண்ணீரை தனது நாவால் சுவைத்தவராக தான் நீண்ட நேரம் இருந்து விட்டு, நான் இந்த நாட்டில் பிரசித்தி பெற்ற இப்னு ஸீனா, இதற்கு முன் உன்னிடம் வந்து இந்த மருந்து பற்றிக் கேட்ட போது சொல்வதற்கு மறுத்து விட்டாய். ஆயினும் அதை நானே சொல்கிறேன் என்று அவள் அந்த மருந்துக்கு பயன்படுத்திய நூறு மூலிகைகளையும் ஒவ்வொன்றாகக் கூறினார். 99 மூலிகைகளின் பெயர்களைக் கூறிவிட்டு நீ இந்த மருந்து தயாரிப்பதற்காக 100 மூலிகைகள் சேர்த்துள்ளாய். நான் 99 மூலிகைகளையும் சொல்லிவிட்டேன். நூறாவது மூலிகை மட்டும் எதுவென்று புரியவில்லை. ஆயினும் அது ஏதோ ஒரு வண்டின் கொழுப்பாக இருக்கலாம் என்று சொன்னார் இப்னு ஸீனா.
அவரின் திறமையை அறிந்த அவள் அவைரப் பாராட்டி உன்னைப் போல் திறமையுள்ள ஒருவருக்குச் சொல்லித் தராவிட்டால் நான் பெரும் பாவியாகிவிடுவேன் என்று கூறிவிட்டு அது சாணி வண்டின் கொழுப்பு என்றாள்.
சாணி வண்டுக்கு எனது ஊர் மக்கள் பீ உருட்டு வண்டு என்று சொல்வார்கள். அது மாட்டின் மலத்தை தனது பின் காலால் உருட்டிச் செல்லும் வண்டாகும்.
சுமார் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன் எனதூரான காத்தான்குடியில் ஏராளமாக காண முடிந்தது. தற்போது அதை எனது ஊரில் காண முடியவில்லை.
இஸ்லாமிய வைத்திய மேதைகள் இருவர் பற்றி இந்தப் பதிவில் குறிப்பிட்டுள்ளேன். சுமார் 1000 வருடங்களுக்கு முன் உலகில் முஸ்லிம்களே அதிகமான கலைகளில் பிரசித்தி பெற்றிருந்தார்கள். கேத்திர கணிதத்தில் உலகப் பிரசித்தி பெற்ற ஒருவராக இருந்தவர் “எல்லாம் இறைவன்” என்ற தத்துவத்தைப் பகிரங்கமாகச் சொன்ன முஹ்யித்தீன் இப்னு அறபீ அவர்கள் என்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது.
அன்று முஸ்லிம்கள் பல துறைகளில் பிரசித்தி பெற்று விளங்கினார்கள். ஆனால் இன்று அவர்கள் என்னென்ன துறைகளில் பிரசித்தி பெற்றுள்ளார்கள் என்பதை வாசக நேயர்கள் நான் எழுதாமலேயே புரிந்து கொள்வார்கள்.