مِمَّا يَدُلُّكَ عَلَى وُجُوْدِ قَهْرِهِ سبحانه أن حَجَبَكَ عنه بِمَا لَيْسَ بِمَوْجُوْدٍ مَعَهُ، (إيقاظ الهمم، ص 41،)

كيف يُتصوَّرُ أن يحجبَه شيئٌ وهو الّذي ظهرَ بكلِّ شيئ، (إيقاظ الهمم، ص 43،)

وكيف يُتصوَّرُ أن يحجبَه شيئٌ وهو الّذي ظهرَ فى كلِّ شيئ، (إيقاظ الهمم، ص 43،)

وكيف يُتصوَّرُ أن يحجبَه شيئٌ وهو الظاهر لكلِّ شيئ، (إيقاظ الهمم، ص 44،)

وكيف يُتصوَّرُ أن يحجبَه شيئٌ وهو أظهر من كلِّ شيئ، (إيقاظ الهمم، ص 44،)

كيف يُتصوَّرُ أن يحجبَه شيئٌ وهو الّذي ليس معه شيئ، (إيقاظ الهمم، ص 43،)

தொகுப்பு: ஞானபிதா, ஷெய்குனா மௌலானா மௌலவீ அல்ஹாஜ் A அப்துர் றஊப் மிஸ்பாஹீ பஹ்ஜீ

 

இவர்கள் அபுல் ஹஸன் அலீ அஷ் ஷாதுலீ குத்புல் வுஜூத் – அல்குத்புல் அக்பர் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களின் முரீதும், கலீபாவுமான அபுல் அப்பாஸ் அல் முர்ஸீ றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்களின் கலீபா இப்னு அதாஇல்லாஹ் அஸ்ஸிக்கந்தரீ றஹிமஹுல்லாஹ் ஆவார்கள்.

 

இவர்கள் எழுதிய பல நூல்களில் “ஹிகம்” என்ற நூல் மிகப்பிரசித்தி பெற்ற நூலாகும். அந்த நூலில் உள்ள குறிப்புகள்தான் மேலே தரப்பட்ட குறிப்புகளாகும்.

 

“ஹிகம்” என்ற நூல் பற்றி உலகில் வாழ்ந்த ஞான மகான்களிற் பலர் كاد الحكم أن يكون قرآنا ஹிகம் என்ற நூல் குர்ஆனுக்கு நெருங்கிவிட்டது என்று கூறியுள்ளார்கள்.

 

“ஹிகம்” என்ற சொல் “ஹிக்மத்” என்ற சொல்லின் பன்மைச் சொல்லாகும். இதன் பொருள் தத்துவங்கள் என்று வரும். மகான் அவர்கள் பின்வருமாறு சொல்லியுள்ளார்கள்.

 

(எவனொருவன் இவ்வுலகத்தை – படைப்பைக் கண்டு அதில் இறைவனைக் காணவில்லையாயின், அல்லது அதனிடம் காணவில்லையாயின், அல்லது அதற்கு முதல் காணவில்லையாயின், அல்லது அதன் பிறகு காணவில்லையாயின் அவனை ஒளிகள் தடுத்துவிட்டன. ஞானங்கள் என்ற சூரியன்களை விட்டும் மேகங்கள் மறைத்துவிட்டன)

 

அறபு வசனங்கள் தருகின்ற கருத்துக்களை அதே மொழியில் ருசிப்பது போல் மொழியாக்கத்தில் ருசிக்க முடியாததையிட்டு நான் வருந்துகிறேன். எனினும் சாரத்தை முடிந்த வரை எழுதுகிறேன்.

 

அதாவது “கவ்ன்” என்ற சொல் படைப்புகள் யாவையும் உள்ளடக்கிக் கொள்ளும் சொல்லாகும். மகான் என்ன சொல்கின்றார்கள் என்றால் படைப்பைக் காணும் போது அதிலே, அல்லது அதைக் காணுமுன், அல்லது அதைக் கண்டபின் இறைவனைக் காண வேண்டும் என்று கூறுகின்றார்கள்.

 

ஒருவன் மேற்கண்ட வழிகளில் அவனைக் காணவில்லையாயின் அதனால் அவன் இல்லை என்ற கருத்துக்கு இடமில்லை. எனினும் அவனைக் காண முடியாமல் ஒளிகள் மறைத்துவிட்டன.

 

شِدَّةُ النُّوْرِ ظُلْمَةٌ

கடும் ஒளி இருள் என்று ஒரு தத்துவம் உண்டு. நடுத்தர ஒளி இருளை தராது போனாலும் கடுமையான ஒளி கண்ணை மங்க வைத்துவிடும். அதைக் காணும் போது கண் கூசும். கடுமையான ஒளியை பார்த்துவிட்டு உடனே வேறொன்றைப் பார்க்க முடியாது. شِدَّةُ ظُهُوْرِهِ أَخْفَاهُ அவனின் கடுமையான வெளிப்பாடு அவனை மறைத்துவிட்டது. அதாவது அவனை அவனே மறைத்தானேயன்றி வேறொன்று அவனை மறைக்கவில்லை. அவனைத் தவிர வேறொன்று இல்லாதிருக்கும் நிலையில் வேறொன்று எவ்வாறு மறைக்க முடியும்? அவனை மறைக்க வேறொன்றுக்கு எவ்வாறு முடியும்? அவனை ஏதேனுமொன்று மறைக்கிறதென்றால் அவன் محجوب மறைக்கப்பட்டவனாகிவிடுவான். அவ்வாறு அவன் ஆகிவிடும்போது அவனை விட அவனை மறைத்த ஒன்று அதாவது “ஹாஜிப்” மறைத்தது சக்திமிக்கது என்றாகிவிடும். இறைவன் ஒருபோதும் மறைக்கப்பட்டவனாகமாட்டான். அது அசாத்தியம்.

 

மகான் இப்னு அதாஇல்லாஹ் சொன்னது போல் பெருமானார் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களின் நான்கு கலீபாக்களும் சொல்லியுள்ளதாக ஸூபீ மகான்களிற் பலர் கூறியுள்ளார்கள்.

 

مَا رَأَيْتُ شَيْئًا إِلَّا رَأَيْتُ اللهَ فِيْهِ

நான் எந்தவொரு வஸ்த்துவையும் பார்க்கவில்லை. அல்லாஹ்வை அதில் பார்த்தேயன்றி என்று அபூ பக்ர் ஸித்தீக் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் சொன்னதாகவும்,

 

مَا رَأَيْتُ شَيْئًا إِلَّا رَأَيْتُ اللهَ قَبْلَهُ

நான் எந்தவொரு வஸ்த்துவையும் பார்க்கவில்லை. அதற்கு முன் அல்லாஹ்வைப் பார்த்தேயன்றி என்று உமர் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் சொன்னதாகவும்,

 

مَا رَأَيْتُ شَيْئًا إِلَّا رَأَيْتُ اللهَ بَعْدَهُ

நான் எந்தவொரு வஸ்த்துவையும் பார்க்கவில்லை. அதற்குப் பின் அல்லாஹ்வைப் பார்த்தேயன்றி என்று உத்மான் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் சொன்னதாகவும்,

 

مَا رَأَيْتُ شَيْئًا إِلَّا رَأَيْتُ اللهَ مَعَهُ

நான் எந்தவொரு வஸ்த்துவையும் பார்க்கவில்லை. அதோடு – அதனுடன் அல்லாஹ்வைப் பார்த்தேயன்றி என்று அலீ றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் சொன்னதாகவும் ஸூபீ மகான்கள் தமது நூல்களில் கூறியுள்ளார்கள்.

 

நான்கு கலீபாக்களும் இவ்வாறு சொன்னதாக எந்த கிதாபில் வருகிறதென்று வஹ்ஹாபிகள் கேட்பார்களாயின் அவர்களுக்கு பதில் கூற நான் விரும்பவில்லை. ஏனெனில் அவர்களோடு செலவிடும் நேரம் வீணானதாகும். நான் எனது பொன்னான நேரத்தை மண்ணாக்க விரும்பவில்லை.

 

ஆயினும் ஸுன்னத் வல் ஜமாஅத் கொள்கைவாதிகளும், தரீகா வழி செல்வோரும் கலப்பற்ற எண்ணத்துடன் கேட்டார்களாயின் அவர்களுக்கு ஆதாரம் காட்ட நாம் ஆயித்தமாக உள்ளோம்.

 

“ஹிகம்” என்ற நூலாசிரியர் இப்னு அதாஇல்லாஹ் அவர்கள் தலைப்பில் நான் எழுதியுள்ள அறபு வசனங்களில் كيف என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தி ஐந்து இடங்களில் சில விடயங்களை வியப்போடு வினவியுள்ளார்கள். அவர்கள் எம்மிடம் விடையை எதிர்பார்த்து كيف எப்படி என்று கேட்கவில்லை. ஆயினும் கேள்வி கேட்கும் பாணியில் எமக்கு ஞான விருந்து தந்துள்ளார்கள்.

 

“வஹ்ததுல் வுஜூத்” கொள்கையில் இரண்டிற்கு இடமே இல்லை என்று நாங்கள் சொல்லிவரும் நிலையில் மகான் அவர்களின் كيف என்று வருகின்ற வசனங்களில் “கல்கு” என்றும், “ஹக்கு” என்றும் – அதாவது படைப்பு என்றும், படைத்தவன் என்றும் இரண்டுக்கு இடம் வைத்துப் பேசுவது போல் வசனங்கள் அமைந்திருப்பதால் இரண்டு இருப்பதாக நாம் ஏமாந்து விடலாகாது. அவ்வாறு அவர்கள் சொன்னது வாசகர்களுக்கு விளக்கி வைப்பதற்கேயாகும்.

 

எதார்த்தத்தில் உள்ளது ஒன்றே!

மற்றதற்கு மண்ணளவும் இடமில்லை.