عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ العَاصِ قَالَ: خَرَجَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَفِي يَدِهِ كِتَابَانِ، فَقَالَ: أَتَدْرُونَ مَا هَذَانِ الكِتَابَانِ؟ فَقُلْنَا: لاَ يَا رَسُولَ اللهِ إِلاَّ أَنْ تُخْبِرَنَا، فَقَالَ لِلَّذِي فِي يَدِهِ اليُمْنَى: هَذَا كِتَابٌ مِنْ رَبِّ العَالَمِينَ فِيهِ أَسْمَاءُ أَهْلِ الجَنَّةِ وَأَسْمَاءُ آبَائِهِمْ وَقَبَائِلِهِمْ، ثُمَّ أَجْمَلَ عَلَى آخِرِهِمْ فَلاَ يُزَادُ فِيهِمْ وَلاَ يُنْقَصُ مِنْهُمْ أَبَدًا، ثُمَّ قَالَ لِلَّذِي فِي شِمَالِهِ مِثْلَهُ فِى أَهْلِ النَّارِ، وَقَالَ فِى آخِرِ الْحَدِيْثِ، فَقَالَ بِيَدِهِ فَنَبَذَهُمَا، ثُمَّ قَالَ فَرَغَ رَبُّكُمْ مِنَ الْعِبَادِ، فَرِيْقٌ فِى الْجَنَّةِ وَفَرِيْقٌ فِى السَّعِيْرِ (رواه الترمذي 2141 (

 

وفى الباب عن ابن عمر وهذا حديث حسن صحيح غريب، حكم الألباني حسنٌ، قال ابن حجر إسناده حسنٌ،

فَاسْتَشْكَلَهُ بَعْضُ النَّاسِ، وَظَنَّ أَنَّ فِيْهِ تَعَلُّقَ الْقُدْرَةِ بِالْمُسْتَحِيْلِ، حَيْثُ جَمَعَ أَسْمَاءَ أَهْلِ الجنّةِ فى كتابٍ تَحْمِلُهُ يُمْنَاهُ عَلَيْهِ السلامُ، وكذا أسماءُ أهلِ النَّار،

وهنا سؤالٌ، هو أنّ علماء الكلام قالوا إِنَّ الْقُدْرَةَ تَتَعَلَّقُ بِالْمُمْكِنَاتِ دُوْنَ الْمُسْتَحِيْلِ، معَ أنّ فى حديثٍ وَرَدَ عَنِ الْمُصْطَفَى صلّى الله عليه وسلّم أنّه خَرَجَ ذاتَ يومٍ بِكِتَابَيْنِ فى يدَيْهِ على أصحابِه، فقال إنّ فى الكتاب الواحد أسماءُ أهلِ الجنّةِ وأسماءُ آبائِهم وأسماءُ قبائِلِهم وعشائرِهم،وفى الكتاب الآخر أسماءُ أهلِ النَّارِ وآبائِهم وقبائِلِهم وعشائِرِهم مَعَ صِغَرِ جِرْمِ الكتابين وَكَثْرَةِ الْأَسْمَاءِ،

ففي ذلك إيرادُ الصَّغيرِ على الكبيرِ مِنْ غَيْرِ تَصْغِيْرِ الْكَبِيْرِ وَلَا تَكْبِيْرِ الصَّغِيْرِ، وإلّا فأيُّ دِيْوَانٍ يَحْصُرُ أسماءَ هؤلاء، فهذا اَقْوَى دَلِيْلٍ على الْمُحَالِ الْعَقْلِيِّ مِنْ إدخالِ الواسِعِ على الضَّيِّقِ لو شاء ذلك مع بَقَاءِ هذا على صِغَرِه وهذا على كِبَرِه، مع كَوْنِ الْمُخْبِرِ بذلك المعصومَ الّذي لا ينطق عن الهوى،

ஹதீதின் சுருக்கமான தமிழாக்கம்:

 

அம்றுப்னுல் ஆஸ் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் பின்வருமாறு கூறினார்கள். (நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள், தங்களின் இரு கரங்களிலும் இரண்டு “கிதாப்” புத்தகங்கள் இருக்கும் நிலையில் எங்கள் மத்தியில் வந்து தங்களின் வலக்கரத்தில் இருந்த “கிதாப்” புத்தகத்தைச் சுட்டிக் காட்டி இதில் சுவர்க்கவாதிகளின் பெயர்களும், அவர்களின் தந்தையர்களின் பெயர்களும், அவர்களின் கூட்டத்தவர்களின் பெயர்களும் உள்ளன என்று கூறினார்கள்.

பின்னர் தங்களின் இடது கரத்திலிருந்த “கிதாப்” புத்தகத்தைச் சுட்டிக் காட்டி இதில் நரகவாதிகளின் பெயர்களும், அவர்களின் தந்தையர்களின் பெயர்களும், அவர்களின் கூட்டத்தவர்களின் பெயர்களும் உள்ளன. இவர்களில் ஒரு கூட்டம் சுவர்க்கம் செல்லும் என்றும், இன்னொரு கூட்டம் நரகம் செல்லும் என்றும், அவர்களில் கூட்டப்படவும் மாட்டாது, குறைக்கப்படவும் மாட்டாது என்றும் கூறினார்கள்.

 

பின்னர் அவ்விரு “கிதாப்” புத்தகங்களையும் எறிந்துவிட்டு அடியார்களை விட்டும் அல்லாஹ் ஓய்வு பெற்றுவிட்டான் என்று கூறி முடித்தார்கள்) ஆதாரம்: துர்முதீ – 2141.

இப்னு உமர் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் இந்த ஹதீது “ஸஹீஹ்” பலமானதென்றும், இமாம் இப்னு ஹஜர் றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் இது “ஹஸன்” வகையைச் சேர்ந்ததென்றும் கூறியுள்ளார்கள். மேலும் அல்பானீ என்பவரும் அவ்வாறே கூறியுள்ளார்.

 

மேற்கண்ட இந்த ஹதீது பற்றி நஜ்முல் இர்பான் அல் ஹாபிள் அஹ்மத் இப்னுல் முபாறக் றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் தங்களின் ஞான குரு குத்புல் வாஸிலீன் அப்துல் அஸீஸ் அத்தப்பாங் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களிடம் கேட்ட போது அவர்கள் கூறிய விளக்கத்தை தங்களின் “அல் இப்ரீஸ்” என்ற நூல் 36ம் பக்கத்தில் الباب الأول فى الأحاديث التي سئلناه عنه என்ற பாடத்தில் கூறியுள்ளார்கள்.

 

குத்புல் வாஸிலீன் அப்துல் அஸீஸ் அத்தப்பாங் றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் அறபு மொழியில் கூறிய விளக்கத்தை ஒரு சொற் கூட விடுபடாமல் அவ்வாறே எழுதினால் இப்பிரசுரம் பெரிதாகிவிடுமென்பதால் அவர்களின் அறபு வசனங்களை தேவைக் கேற்ப மட்டும் எழுதியுள்ளேன். எனினும் சாராம்சத்தை முழுமையாக எழுதியுள்ளேன்.

எனது மதிப்புக்குரிய தந்தை மர்ஹூம் அப்துல் ஜவாத் ஆலிம் வலிய்யுல்லாஹ் றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்களுக்குரிமையான “அல் இப்ரீஸ்” என்ற நூல் இப்போது என்னிடமுள்ளது. எனது தந்தை அவர்கள் தங்களின் வாழ்வில் இந்நூலை வாசிக்காமல் இரவில் உறங்க மாட்டார்கள் என்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

 

வரலாற்று நூல்களில் இவர்கள் பற்றிய விஷேட குறிப்புகள் ஒன்றும் எனக்கு கிடைக்கவில்லை. எனினும் இவர்கள் ஸெய்யிதுனா அலீ றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களின் வழித் தோன்றல் – பல தலை முறைப் பேரர் என்பதற்கும், இவர்கள் ஓர் اُمِّيٌّ ُ- எழுத வாசிக்கத் தெரியாதவர்கள் என்பதற்கும் ஆதாரங்கள் உள்ளன.

இந்த ஹதீதிலிருந்து பல கேள்விகள் எழுகின்றன. அவற்றில் ஒவ்வொன்றுக்கும் தனித்தனியாக விடை, விளக்கம் எழுதாமல் கேள்விகளுக்கான விடைகள் அமையும் வகையிலும், இந்த ஹதீது தருகின்ற நபீ பெருமானின் அகமிய தத்துவங்களை மக்கள் விளங்கும் வகையிலும் சுருக்கமாக சில விளக்கம் எழுதுகின்றேன். நான் இந்த ஹதீதை விளங்கியிருப்பது போல் இஸ்லாமிய சகோதர, சகோதரிகளும் விளங்கிவிடுவார்களாயின் அண்ணலெம்பிரான் அஹ்மத் எங்கள் கோமான் அவர்களின் உயர் மிகு ஆன்மீக தத்துவங்களை விளங்காமல் அவர்களை நம் போன்ற சாதாரண மனிதன்தான் என்று சொல்லி வருகின்ற, இன்னும் சில காலத்தில் மிஸ்டர் முஹம்மத் என்று அவர்களைச் சொல்வதற்கும், “தாரிஷ்” போஸ்ட் மேன் – தபாற் காரன் என்று சொல்வதற்கும் தயாராகி வருகின்ற இறை சாபத்திற்குள்ளான போலிகளின் வலையில் மாட்டித் தவிக்காமல் இருப்பதற்காக ஒரு சில வரிகள் எழுதுகின்றேன்.

 

அல்லாஹ்வுக்கு “குத்றத்” சக்தி என்று ஒரு “ஸிபத்” தன்மை உண்டு. இந்த சக்தி கொண்டு அவன் எதைச் செய்வதற்கும் சக்தி உள்ளவன்தான். இதில் சந்தேகமே இல்லை.

எனினும் அவனின் சக்தி எது கொண்டு கொழுகும். எது கொண்டு கொழுகாது (எதைச் செய்யும், எதைச் செய்யாது) என்ற விபரத்தை தெளிவாக அறிந்து கொள்ளுதல் அவசியமாகும்.

 

அவனின் சக்தியானது “மும்கின்” சாத்தியமானதைக் கொண்டு கொழுகுமேயன்றி “முஸ்தஹீல்” சாத்தியமற்றதைக் கொண்டு கொழுகாது. இதன் விபரம் “அகீதா” கொள்கை தொடர்பான நூல்களில் விபரமாக எழுதப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறுதான் நேர்வழி பெற்ற “ஸுன்னீ” உலமாஉகளும், “ஸுன்னத் வல் ஜமாஅத்” கொள்கை வழி நடப்பவர்களும் “ஈமான்” நம்பிக்கை கொள்ள வேண்டும்.

அல்லாஹ் சக்தி உள்ளவன் என்று மட்டும் அறிந்து வைத்துக் கொண்டு அவன் எதையும் செய்வான்., எதற்கும் அவன் வல்லவன்தான் என்று திருக்குர்ஆன் வசனத்தை திரை நீக்கியும், திரை நீங்கியும் அறியாத பலர் கூறுகின்றார்கள்.

 

وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

“அல்லாஹ் சகல வஸ்த்தின் மீதும் சக்தியுள்ளவன்தான்” (அல் குர்ஆன் 2-284)

இத்திருவசனம் எந்த ஒரு விபரமும் இல்லாமல் பொதுவாக அவன் எதைச் செய்வதற்கும் சக்தி உள்ளவன் என்று கூறுகின்றது.

இதன்படி பொய் சொல்வதற்கும், விபச்சாரம் செய்வதற்கும், அநீதி செய்வதற்கும், துரோகம் செய்வதற்கும் “முஸ்தஹீல்” சாத்தியமில்லாததை செய்வதற்கும் அவன் சக்தியுள்ளவன் என்று விளங்குகின்றது.

 

உண்மை இவ்வாறில்லை. அவன் சகல வஸ்த்தின் மீதும் சக்தியுள்ளவனாயிருந்தாலும் கூட அவற்றில் சாத்தியமானதையும், ஷரீஆவுக்கு முரணில்லாதவற்றையும் செய்வதற்கு மட்டுமே சக்தி பெற்றவன் என்ற விபரத்தை விளங்கிக் கொள்ளாமல் மேற்கண்ட திருவசனத்தை ஆதாரமாக வைத்துக் கொண்டு அவன் எதையும் செய்வான் என்று வாதிடுதல் பிழையாகும்.

 

இதனால்தான் மேற்கண்ட وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ அல்லாஹ் அனைத்தின் மீதும் சக்தியுள்ளவன் என்ற வசனத்திற்கு وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَائَهُ قَدِيرٌ அவன் “நாடிய” வஸ்த்தின் மீது சக்தியுள்ளவன் என்று திருக்குர்ஆன் விரிவுரையாளர்கள் கருத்தெழுதியுள்ளார்கள். அவன் அனைத்து வஸ்த்தின் மீதும் சக்தியுள்ளவனாயிருந்தாலும் அவனின் சக்தி அவன் நாடியதை கொண்டு மட்டுமே கொழுகும். அதாவது அவன் அசாத்தியமானதையும், மார்க்கத்திற்கு முரணானதையும் செய்யமாட்டான். நாடமாட்டான். அவனின் சக்தி அவற்றைக் கொண்டு கொழுகாது. அவன் நாடாதது நடக்காது. இதனால் அவனுக்கு عَجْزٌ “அஜ்ஸுன்” என்ற இயலாமை உண்டு என நம்புதல் கூடாது.

 

அல்லாஹ்வின் சக்தி “மும்கின்” என்ற சாத்தியமானதைக் கொண்டு மட்டும் கொழுகுமேயன்றி அசாத்தியமானதைக் கொண்டு ஒருபோதும் கொழுகாது என்று “அகீதா” இறை கொள்கை தொடர்புள்ள “முவஹ்ஹித்” ஏகத்துவ வாதிகளும், ஸுன்னத் வல் ஜமாஅத் கொள்கை வாதிகளும் கூறுகிறார்கள். இதுதான் சரியான கொள்கைِயுமாகும்.

உதாரணமாக சிறிய தையல் ஊசியின் துவாரம் – ஓட்டை வழியாக ஓர் ஒட்டகத்தை நுழைத்தல் போன்று. இது அசாத்தியம். அல்லாஹ் சகல வஸ்த்தின் மீதும் சக்தியுள்ளவனாயிருந்தாலும் அவனின் சக்தி அசாத்தியமானது கொண்டு கொழுகாது.

எனினும் பின்னால் கூறப்படும் இரண்டிலொரு வகையில் நுழைய வைக்கலாம்.

 

ஒன்று: ஊசித் துவாரத்தை ஒட்டகத்தை விட பெரிதாக்க வேண்டும். அல்லது ஒட்டகத்தை ஊசித் துவாரத்தை விடச் சிறிதாக்க வேண்டும். இவ்விரு வழிகளில் ஒரு வழி மூலம்தான் நுழைக்க முடியும். இவ்வாறு செய்யும் போது அல்லாஹ்வின் சக்தி அசாத்தியமானதைக் கொண்டு கொழுகியது என்ற வாதத்திற்கே இடமில்லாமற் போய்விடும்.

முந்தினது – ஊசித்துவாரத்தை ஒட்டகத்தை விடப் பெரிதாக்குதல் – تَكْبِيْرُ الصَّغِيْرِ என்றும், ஒட்டகத்தை ஊசித்துவாரத்தை விடச் சிறிதாக்குதல் – تَصْغِيْرُ الْكَبِيْرِ என்றும் சொல்லப்படும்.

 

நபீ பெருமான் அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் கைகளில் வைத்திருந்த இரண்டு “கிதாபு”களும் சிறியவையாகவும், அவற்றில் அவர்களுக்கு தோற்றிய சொர்க்க வாதிகள், நரக வாதிகளின் பெயர்களும், அவர்களின் தந்தைமாரின் பெயர்களும், அவர்களின் கூட்டத்தின் பெயர்களும் மிக விரிவான, பல புத்தகங்களில் எழுதக் கூடிய பெரியவையாகவுமிருப்பதால் இந்த இடத்தில் (பெரிதை சிறிதாக்காமலும், அல்லது சிறிதை பெரிதாக்காமலும் இருக்கும் நிலையில்) அல்லாஹ்வின் சக்தி அசாத்தியமானது கொண்டு எவ்வாறு கொழுகியது? இதுவே கேள்வியாகும்.

 

கீழ்க்காணும் விபரத்தை சரியாக விளங்கிக் கொண்டால் இது அசாத்தியமானதல்ல என்பது தெளிவாகும். இதன் விபரம் என்னவெனில் நபீ ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் இரு கைகளிலும் வைத்திருந்த இரு கிதாபுகளிலும் இருந்த விடயம் كِتَابَةُ نَظَرٍ لَا كِتَابَةُ قَلَمٍ பார்வையில்தான் எழுத்தாக இருந்ததேயன்றி எழுதுகோல், மை கொண்டு எழுதப்பட்ட எழுத்தாக இருக்கவில்லை.

நபீ ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் தங்களின் கண்களால் பார்த்தபோது எழுத்துக்கள் தெரிந்தனவேயன்றி, பேனை, மை கொண்டு எழுதப்பட்ட எழுத்துக்கள் அவ்விரண்டிலும் இருக்கவில்லை. எதார்த்தத்தில் அவ்விரு புத்தகங்களிலும் எழுத்து என்பதே இருக்கவில்லை. எழுதுகோல், மை கொண்டு எழுதப்பட்ட எழுத்துக்கள் என்று வைத்துக் கொண்டால்தான் சிறிய ஒன்றில் பெரிய ஒன்றை நுழைப்பது அசாத்தியம் என்ற கருத்து வரும். அசாத்தியமானது கொண்டு அல்லாஹ்வின் சக்தி எவ்வாறு கொழுகியது? செயல்பட்டது? என்ற கேள்வியும் வரும். உண்மை என்னவெனில் நபீ அவர்களின் பார்வையில் மட்டும்தான் எழுத்து இருந்தது.

நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களின் கைகளிலிருந்த இரு கிதாபுகளும் வெறும் தாளாகவே இருந்தன. அவற்றில் ஓர் எழுத்துக் கூட இருக்கவில்லை. இதனால்தான் நபீ ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவ்விரண்டையும் தரையில் எறிந்தார்கள்.

 

نَبَذَ

என்றால் رَمَى எறிந்தான் என்று பொருள் வரும். அவ்விரு கிதாபுகளிலும் எதார்த்தத்திலேயே எழுத்து இருந்திருந்தால் நபீகள் கோமான் அவ்விரண்டையும் தரையில் எறியாமல் கண்ணியம் செய்து வைத்திருந்திருப்பார்கள். ஏனெனில் هَذَا كِتَابٌ مِنْ رَّبِّ الْعَالَمِيْنَ இது அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த புத்தகம் என்று சொன்னவர்கள் அவர்களேதான். அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த “கிதாப்” புத்தகம் கண்ணியம் செய்யப்பட வேண்டியதேயாகும். அதில் சுவர்க்க வாதிகளின் பெயர்கள், நபீமாரின் பெயர்கள், அவ்லியாஉகளின் பெயர்கள் எழுத்தில் இருந்திருந்தால் அவர்கள் அதை தரையில் எறிந்திருக்கமாட்டார்கள். மாறாக கண்ணியம் செய்து வைத்திருந்திருப்பார்கள்.

 

சிறிய ஒன்றில் பெரிய ஒன்றை நுழைப்பது – அதில் அதை அடக்குவது “முஸ்தஹீல்” அசாத்தியம் என்றும், அல்லாஹ்வின் “சக்தி” அசாத்தியமான ஒன்றைக் கொண்டு கொழுகாதென்றும் “அகீதா”வும், தவ்ஹீத் பேசுகின்ற கொள்கைவாதிகளும், ஸுன்னத் வல் ஜமாஅத் கொள்கைவாதிகளும் சொல்லியிருப்பது சரியானதே.

“விலாயத்” என்ற ஒலித்தனத்திலும், “ரிஸாலத்” என்ற “றஸூல்” தனத்திலும் மனிதனின் புத்தி அசாத்தியம் என்று கருதும் எதுவுமில்லை. ஆயினும் இவ்விரண்டிலும் “அக்ல்” என்ற புத்திக்கு எட்டாத விஷயங்கள் உள்ளன.

 

நபீமாரின் “முஃஜிஸத்” என்பதும், வலீமாரின் “கறாமத்” என்பதும் கொள்கைக்கு அப்பாற்பட்டதாகும். இவ்விரண்டினது எதார்த்தத்தை “அக்ல்” என்ற புத்தி எட்டிக் கொள்ளாமற் போவதால் அவை அசாத்தியமானவையென்றே கூறும்.

நபீமாரின் “முஃஜிஸத்” என்பதிலும், அவ்லியாஉகளின் “கறாமத்” என்பதிலும் “முஸ்தஹீல்” அசாத்தியமானதைக் கொண்டு அல்லாஹ்வின் சக்தி கொழுகியுள்ளது ஆய்வாளர்களுக்கு மறைவானதல்ல.

 

நபீ மூஸா அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்களின் கைக் கோல் பாம்பாக மாறியது அசாத்தியமானதைக் கொண்டு அல்லாஹ்வின் சக்தி கொழுகியதினால்தான். இன்றேல் கைத்தடி பாம்பாக மாறுதல் “அக்ல்” என்ற புத்தியிடம் அசாத்தியமானதேயாகும். நபீ பெருமானாருடன் மான் பேசியதும், உடும்பு ஸலாம் சொன்னதும், கற்கள் “தஸ்பீஹ்” அல்லாஹ்வைத் துதித்ததும் அசாத்தியமானதைக் கொண்டு அல்லாஹ்வின் சக்தி கொழுகியதினால்தான்.

“முஃஜிஸத்”, “கறாமத்” என்பன அநேகமாக அசாத்தியமானதைக் கொண்டு கொழுகியதாகவே இருக்கும்.

 

அஜ்மீர் ஹாஜா முயீனுத்தீன் சிஷ்தீ றழியல்லாஹு அன்ஹு “வுழூ” என்ற சுத்தம் செய்வதற்காக பாவித்து வந்த சிறிய கூசா – குடம் ஒன்றில் கடல் போல் பரந்து விரிந்து காணப்பட்ட “அனாஸ்கார்” குளத்து நீரை அடைத்த அற்புதம் அசாத்தியமானது கொண்டு அல்லாஹ்வின் சக்தி கொழுகியதினால்தான்.

 

எனவே, நபீமார்களால் வெளியாகின்ற “முஃஜிஸத்” என்பதும், அவ்லியாஉகளால் வெளியாகின்ற “கறாமத்” என்பதும் இஸ்லாமிய “அகீதா” கொள்கையை கடந்தவையாகும். அதோடு “அக்ல்” என்ற புத்திக்கு அப்பாற்பட்டதுமாகும்.

பின்வரும் “இப்ரீஸ்” என்ற நூலில் கூறப்பட்டுள்ள வசனங்கள் நான் மேலே எழுதிய உண்மைகளையே கூறுகின்றன.

 

إِنَّ مَا قَالَهُ عُلَمَاءُ الْكَلَامِ – عُلَمَاءُ الْعَقِيْدَةِ، وَعُلَمَاءُ أَهْلِ السُّنَّةِ وَالْجَمَاعَةِ رَضِيَ الله عَنْهُمْ هُوَ الْعَقِيْدَةُ، وَلَا يُمْكِنُ أَنْ يَكُوْنَ فِى أَطْوَارِ الْوِلَايَةِ وَلَا فِى مُعْجِزَاتِ الرِّسَالَةِ مَا تُحِيْلُهُ الْعُقُوْلُ، نَعَمْ يَكُوْنُ فِيْهِمَا مَا تَقْصُرُ عَنْهُ الْعُقُوْلُ، وَالْكِتَابَةُ الْمَذْكُوْرَةُ فِى هَذَيْنِ الْكِتَابَيْنِ كِتَابَةُ نَظَرٍ لَا كِتَابَةُ قَلَمٍ،

ஒரு சமயம் நபீ ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் கிரகணத் தொழுகை நடத்தி முடிந்த பின் مُثِّلَتْ لِيَ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ فِى عَرْضِ هَذَا الْحَائِطِ சுவர்க்கமும், நரகமும் இந்தச் சுவரில் எனக்கு எடுத்துக் காட்டப்பட்டதென்று கூறினார்கள்.

 

சுவர்க்கம், நரகம் இரண்டும் சிறிய சுவர் ஒன்றில் எடுத்துக் காட்டப்பட்டதென்றால் நபீ அவர்களின் பார்வையில் அவை தெரிந்தனவேயன்றி சுவரில் அவை பதிந்திருக்கவில்லை. இந்த நிகழ்வும் இரண்டு புத்தகங்களிலும் கண்ட நிகழ்வு போன்றதேயாகும்.

 

குறித்த சுவரில் சுவர்க்கமும், நரகமும் தெரிந்ததென்றால் அது நபீ ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களின் பார்வையில் மட்டும்தான் தெரிந்ததேயன்றி ஏனையோரின் பார்வையில் தெரியவில்லை. அதோடு அந்தக் காட்சி அந்தச் சுவரில் பதியவுமில்லை.

إِنَّ صَاحِبَ الْبَصِيْرَةِ لَاسِيَّمَا سَيِّدَ الْأَوَّلِيْنَ وَالْآخِرِيْنَ إِذَا تَوَجَّهَ قَصْدُهُ إِلَى شَيْئٍ بِأَنْ يَنْظُرَهُ فَإِنَّ بَصِيْرَتَهُ تَخْرِقُ الْحُجُبَ الَّتِيْ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْمَنْظُوْرِ إِلَيْهِ، حَتَّى يَبْلُغَ نُوْرُهُمَا إِلَيْهِ وَيُحِيْطَ بِهِ، فَإِذَا حَصَلَتْ صُوْرَةُ الْمَنْظُوْرِ إِلَيْهِ فِى الْبَصِيْرَةِ وَفَرَضْنَاهَا بَصِيْرَةً كَالَّةً فَإِنَّ حُكْمَهَا يَتَعَدَّى إِلَى الْبَصَرِ، وَتَصِيْرُ الْقُدْرَةُ الْحَاصِلَةُ لَهَا حَاصِلَةً لِلْبَصِيْرِ أَيْضًا، فَيَرَى الْبَصَرُ الصُّوْرَةَ مُرْتَسِمَةً لَهُ فِيْمَا يُقَابِلُهُ ، فَإِنْ كَانَ الْمُقَابِلُ لَهُ حَائِطًا رَآهَا فِى حَائِطٍ، وَإِنْ كَانَ الْمُقَابِلُ لَهُ يَدَهُ رَآهَا فِى يَدِهِ، وَإِنْ كَانَ الْمُقَابِلُ لَهُ قِرْطَاسًا رَآهَا فِى قِرْطَاسٍ،

அகப் பார்வையுள்ள ஒருவர் – மனக்கண் திறந்த ஒருவர், குறிப்பாக முன்னோர் பின்னோரின் தலைவரான நபீ முஹம்மத் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் ஏதோ ஒன்றைப் பார்க்க நாடினார்களாயின் அவர்களின் மனக்கண் திறந்து அவர்களுக்கும், الْمَنْظُوْرُ إِلَيْهِ பார்க்கப்படும் பொருளுக்குமிடையிலுள்ள திரைகள் கிழித்தெறியப்படும். அப்போது வெளிக்கண், மனக்கண் இரண்டும் சேர்ந்து அவர்கள் பார்க்க நினைத்த பொருளின் எதார்த்தங்களை தெளிவாகக் காட்டும். இந்நிலை ஏற்பட்டால் மனக்கண் பார்ப்பது போல் வெளிக்கண்ணும் பார்க்கும். அந்நேரம் பார்க்கின்றவருக்கு எதிரில் எப் பொருள் இருந்தாலும் அப்பொருளில் எதார்த்தங்கள் எல்லாம் தோற்றும். அவருக்கு எதிரில் சுவர் இருந்தால் சுவரில் அப்பொருளின் முழு விபரங்களும் திரையில் படம் தெரிவது போல் தெரியும். அவர்களுக்கு எதிரில் கையிருந்தால் அதில் தெரியும். தாள் இருந்தால் அதில் தெரியும். இவ்வாறு அந்த நேரம் எப் பொருள் அவர்களுக்கு முன்னாலுள்ளதோ அப்பொருளில் அவர்கள் பார்க்க நினைத்தபொருளின் எதார்த்தமும், ஏனைய முழு விபரங்களும் திரையில் படம் தெரிவது போல் தெளிவாகத் தெரியும்.

 

அவர்கள் தங்களுக்கு எதிரில் இருக்கும் பொருளில் படங்கள் பார்த்து சில நேரம் மகிழ்ச்சிக் கண்ணீரும், சில நேரம் கவலைக் கண்ணீரும் வடிப்பார்கள்.

மேற்கண்ட ஹதீது, ஸெய்யிதுல் வுஜூதி வஷ்ஷுஹூத் ஸெய்யிதுஸ் ஸாதாத் முஹம்மத் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களின் ஆன்மீக நிலைகளில் ஒரு நிலையை மட்டும் சுட்டிக் காட்டுகிறது.

அவர்கள் நம்போன்ற சாதாரண மனிதன்தான் என்று குரைக்கும் கிலாபுகளுக்கு செருப்படி கொடுக்கிறது இந்த ஹதீது. அவர்களின் வாய்க்கு இரும்பு பூட்டும் போடுகிறது இந்த ஹதீது.

 

பெருமானார் அவர்கள் எந்த நேரத்திலும் பின்வரும் மூன்று நிலைகளில் ஒரு நிலையிலேயே இருப்பார்கள். ஒன்று. சர்வ சிருட்டிகளையும் மறந்து, தன்னையும் மறந்து அல்லாஹ் என்ற ஆழ் கடலில் மூழ்கியிருப்பார்கள். இரண்டு. பொதுவாக சிருட்டிகளினதும், குறிப்பாக தங்களின் உம்மத்துகளினதும் நல் வாழ்வில், பராமரிப்பு பணியிற் கவனம் செலுத்திக் கொண்டிருப்பார்கள். மூன்று. எந்தப் பொருளைப் பார்க்கும் போதும் அதை ஹக்காகவும், கல்காகவும் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.

இம்மூன்று ஆன்மீக நிலைகளிலும் மூன்றாம் நிலையிலேயே அதிகமான நேரங்கள் இருப்பார்கள். இதுவே “அஸ்ஸிறாதுல் முஸ்தகீம்” என்ற நேரான பாதையுமாகும்.

முதலாம் நிலையில் தொடர்ந்து இருக்கமாட்டார்கள். “ஷரீஆ”வை பேணவேண்டிய கடமைப்பாடு அவர்களுக்கு உண்டு.

 

அவர்கள் யாவும் அறிந்த மகான் என்பதையும், அலிப், ஹே, தால் என்ற மெய்ப் பொருளின் அலிப், ஹே, மீம், தால் ஆன “மீம்” இல்லாத அவனுக்கு வேறாகாத வெளிப்பாடு என்பதையும் அறிந்து செயல்பட வேண்டும்.

 

الميم فى أحمد هي الفارقة وهي الشريعة

عَلَى الْمِيْمِ فَرْقٌ بَيْنَ اَحَدٍ وَاَحْـمَدِ – وَإِلَّا فَكَيْفَ الْحَقُّ يُعْرَفُ وَيُقْصَدُ