1. القاضي زين الدين الكتّاني، هو زين الدين عُمر بن أبي الحزم بن عبد الرحمن الكتّاني، مِن فقهاء الشافعيّة، أصلُه من دِمشق، وُلد بالقاهرة سنة 653 هـ، تَوَلَّى القَضاءَ فى دِمْيَاطٍ، ودرَّسَ فى عددٍ من المدارس الكبار، كان كما يقول ابنُ كثير بارعا فاضلا، عنده فوائد كثيرةٌ جِدّا، غيرَ أنّه كان سيِّئَ الأخلاق، مُنقبِضًا على النّاس، له حاشية على الروضة للنّووي فى الفقه، تُوفِّي سنة 730 هـ،

 

இவர் காழீயாக இருந்த ஒருவர். “ஷாபிஈ மத்ஹப்” சட்ட மேதைகளிலும் ஒருவர். இவரின் பூர்வீகம் டமஸ்கஸ். (சிரியாவின் தலைநகர்) இவர் ஹிஜ்ரீ 653ல் கெய்ரோவில் பிறந்துள்ளார். சுமார் 792 ஆண்டுகளாகின்றன. “திம்யாத்” என்ற ஊரின் “காழீ”யாக இருந்துள்ளார். பெரிய அறபுக் கல்லூரிகளில் கற்பித்துக் கொடுத்துள்ளார். இவர் பற்றிக் கூறிய இப்னு கதீர் என்பவர் இவர் திறமையுள்ளவரும், சிறப்புள்ளவரும் என்று கூறிவிட்டு இவரிடம் அதிக நற்பயன்கள் உள்ளன என்றும், தீக்குணங்கள் உள்ளவர் என்றும், மனிதர்களுடன் இன்முகத்தோடு பேசாதவர் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார். சட்டக் கலையில் இமாம் நவவீ றஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் எழுதிய “றவ்ழா” எனும் நூலுக்கு விரிவுரையும் எழுதியுள்ளார். இவர் ஹிஜ்ரீ 730ல் மரணித்தார்.

يقول القاضي زين الدين: قولُ ابن عربي الحقُّ هو الخلق فهو قولُ معتقد وحدة الوجود، وهو قولٌ كأقوال المجانين، بل أسخفُ مِن هذا، للعلم الضروريّ، بأنّ الصّانِعَ غيرُ المصنوعِ، ومن صدّقَ المذكور فى الأمور أو بعضِها ممّا هو كُفرٌ يكفرُ،

இந்த காழீ செய்னுத்தீன் பின்வருமாறு சொல்கிறார். (“இறைவன் – அல்லாஹ் படைப்பு தானானவன்” என்ற இப்னு அறபீ அவர்களின் பேச்சு “வஹ்தத்” ஒன்றுதான் என்ற கொள்கையுடையோரின் பேச்சாகும். இது பைத்தியக் காரர்களின் பேச்சு போன்றதாகும். இல்லை. அதை விட மிகக் கீழ்த்தரமான பேச்சாகும். ஏனெனில் படைத்தவன் வேறு, படைப்பு வேறு என்பதே சரியான அறிவும், கொள்கையுமாகும். மேற்கண்ட இப்னு அறபீ அவர்களின் கொள்கையை சரி கண்டவர் எவராயினும் அவர் காபிர்தான்) என்று சொல்லியுள்ளார்.

இவரும் அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமாவின் முப்தீகள் போன்ற இரவு, பகல் அறியாத ஒருவர்தான். இவர் சட்டக் கலையில் மேதையாக இருக்கலாம். ஆயினும் இவர் இறைஞானத்தில் “சீறோ” என்றே சொல்ல வேண்டும்.

 

ஏனெனில் ஆயிரமாயிரம் அறிஞர்கள் இப்னு அறபீ நாயகம் அவர்களை “அஷ்ஷெய்குல் அக்பர், அல்மிஸ்குல் அத்பர், அல்கிப்ரீதுல் அஹ்மர், அந்நூறுல் அப்ஹர், அல் அல்மஇய்யுல் அஷ்ஹர்” என்று புகழ்ந்திருக்கும் நிலையில் இந்த காழீ செய்னுத்தீன் மட்டும், “அவர்களின் பேச்சு பைத்தியக் காரர்களின் பேச்சை விடக் கேவலமானது” என்று சொன்னது அவரின் கர்வத்தையே வெளிப்படுத்திக் காட்டுகிறது. அந்த மகானின் பேச்சை பைத்தியக் காரர்களின் பேச்சை விடக் கீழ்த்தரமானது என்று சொல்லாமல் வேறு சில இமாம்கள் இப்னு அறபீ பற்றிக் கூறுகையில், “அவர்கள் பற்றி எங்களால் ஒன்றுமே சொல்ல முடியாது” என்று சொன்னது போலாவது இவர் சொல்லியிருக்கலாம். அவ்வாறு சொல்ல அவரின் மனம் இடம் கொடுக்கவில்லையானால் அத்தகைய ஒருவரை எவ்வாறு கண்ணியப்படுத்த முடியும்? என்னால் முடியாது.

காழீ செய்னுத்தீன் சட்டக் கலையில் பாண்டித்தியம் பெற்றவராக, பல நூற்கள் எழுதியவராக இருக்கலாம். இதற்கு திறமை மட்டும் இருந்தால் போதும். “விலாயத்” ஒலித்தனமோ, “குத்பிய்யத்” அதை விடச் சிறந்த பதவியோ இருக்க வேண்டும் என்று அவசியமில்லை.

 

இக்காழீ இப்னு அறபீ அவர்களின் பேச்சை மட்டும் அவ்வாறு இழிவாகப் பேசவில்லை. பொதுவாக “வஹ்ததுல் வுஜூத்” கொள்கையையே பிழையென்றும், “குப்ர்” என்றும் சொல்கிறார். அவ்வாறாயின் இவர் யார்?

\

“இமாம்” என்று வர்ணிக்கப்படுகின்றவர்கள் அனைவரும் இமாம்கள் அல்ல. குறிப்பாக அறிஞர்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும். என் மீது “மஹப்பத்” உள்ளவர்கள் என்னை “இமாம்” என்றால் நான் இமாமாகி விடுவேனா? “வலீ” என்றால் நான் வலீயாகிவிடுவேனா? இவ்வாறுதான் ஓர் அறிஞர் மீது இன்னொருவருக்கு அளவற்ற அன்பு ஏற்படுமாயின் அவர் தனது அன்பிற்குரியவரை இமாம் என்றும், வலீ என்றும், “குத்பு” என்றும் கூட சொல்லிவிடலாம்.

 

02. “வஹ்ததுல் வுஜூத்” ஞானம் பேசியவர்களை எதிர்த்தவர்களில் இன்னொருவர் அல்காழீ ஸஃதுத்தீன் அல்ஹாரிதீ ஆவார்.

.2 القاضي سعد الدين الحارثي، (هو سعد الدين مسعود بن أحمد بن زيد الحارثي، من علماء الحديث وفقهاء الحنابلة، نِسبتُه إلى الحارثيّة، قرية قُربَ بغداد، وُلد سنة 652 هـ بمصر، ونشأ بها، وسكن دِمشقَ له مؤلّفات، منها شرح المقنع لابن قدامة، وشرح سنن أبى داؤود، لم يكملها، توفّي بالقاهرة سنة 711 هـ،

இவர் ஹதீதுக் கலை அறிஞர்களில் ஒருவரும், “ஹன்பலீ மத்ஹப்” சட்ட மேதைகளில் ஒருவருமாவார். இவர் “பக்தாத்” நகருக்கு அண்மையிலுள்ள “ஹாரிதிய்யா” கிராமத்தைச் சேர்நதவர். இவர் ஹிஜ்ரீ 652ல் “மிஸ்ர்” நாட்டில் பிறந்தார். அங்கேயே வளர்ந்து டமஸ்கஸ் நகர் வந்து குடியிருந்தார். இவர் இரு நூல்கள் எழுதியுள்ளார். இவர் ஹிஜ்ரீ 711ல் கெய்ரோவில் “வபாத்” மரணித்தார்.

இவர் “வஹ்ததுல் வுஜூத்” கொள்கை தொடர்பாகவும், இப்னு அறபீ அவர்களின் “புஸூஸுல் ஹிகம்” என்ற நூல் தொடர்பாகவும் கூறுகையில், “இப்னு அறபீ எழுதிய “புஸூஸுல் ஹிகம்” எனும் நூலில் “குப்ர்” எனும் நிராகரிப்பும், வழிகேடும் நிறைந்துள்ளன” என்று கூறியுள்ளார்.

இவரும் முதலாம் நபர் போல் “வஹ்ததுல் வுஜூத்” தத்துவத்தை உரிய முறைப்படி அறிந்து கொள்ளாதவர் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். ஆயினும் இவர் ஹதீதுக் கலையிலும், “ஹன்பலீ மத்ஹப்” சட்டக் கலையிலும் பண்டிதராக இருந்திருக்கலாம். அதில் நான் தலையிட வில்லை.

 

“வஹ்ததுல் வுஜூத்” கலையில் உள்ள, வேறு எந்தக் கலையிலும் இல்லாத ஒரு விஷேடம் என்னவெனில், எவ்வளவுதான் திறமையுள்ள, பல் கலையிலும் பாண்டித்தியம் பெற்றவராயினும் அவருக்கு இறையருள் இல்லையெனில் இந்த ஞானம் வசப்படமாட்டாது என்பதாகும். இது நான் கண்ட அனுப உண்மை.

இன்று சந்தையில் மிளகாய் விற்பனை செய்பவன், மீன் விற்பனை செய்பவன், கூலிக்கு மண், கல் தூக்குபவன் போன்ற சமூகத்தில் எடுபடாத பாமரனுக்கு இந்த ஞானம் புரிகிறதென்றால், பல்கலை கற்ற பட்டதாரி, சகல கலையிலும் கடல் போன்ற ஞானமுள்ள ஒருவனுக்கு இந்த ஞானம் மண்டையில் ஏறவில்லையென்றால் இவ் அறிவு திறமையால் மட்டும் கிடைப்பதில்லை என்பதும், இதற்கு “நஸீப்” எனும் தலைவிதியும் தேவை என்பதும் தெளிவாகின்றன. இது எனது 80 வருட வாழ்வில் நான் நிதர்சனமாகக் கண்ட உண்மையாகும். அதி விவேகமுள்ள, பாரபட்ச உணர்வற்ற ஒருவன் நடு நிலையாக நின்று ஆய்வு செய்தானாயின் இவ் உண்மையை ஏற்றுக் கொள்வான் என்பதில் எனக்கு ஐயமே இல்லை. இது எனது அனுபவத்தில் நான் கண்ட உண்மையாகும். பின்வரும் திருமறை வசனமும் இக்கருத்தை உறுதி செய்வதைக் காணலாம்.

 

அல்லாஹ் திருமறையில்,

يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ

“அல்லாஹ் தான் நாடியவர்களுக்கு “ஹிக்மத்” ஞானத்தைக் கொடுப்பான். எவனுக்கு “ஹிக்மத்” ஞானம் கொடுக்கப்படுகிறதோ அவன் அதிக நன்மை கொடுக்கப்பட்டவனாவான். இதை “லுப்பு” உடையோர் தவிர ஏனையோர் புரிந்து கொள்ளமாட்டார்கள்” (02-269) என்று கூறியுள்ளான்.

 

இத்திரு வசனம் பல அம்சங்களை உள்வாங்கிய ஒரு வசனமாகும். அவற்றில் ஓர் அம்சம் என்னவெனில் يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ தான் நாடியவர்களுக்கு இறை ஞான அறிவைக் கொடுப்பான் என்பதும், நாடாதவர்களுக்கு கொடுக்கமாட்டான் என்பதுமாகும். இதன் மூலம் இறைஞானம் என்பது ஒருவனின் திறமை மூலம் மட்டும் பெறும் அறிவல்ல, அதற்கு இறை நாட்டம் – விருப்பம் அவசியம் என்பது தெளிவாகிறது. இதனால்தான் பல் கலை படித்த பண்டிதர்களிற் பலர் விளங்காமலிருப்பதற்கும், ஒன்றுமே படிக்காத கோழி வியாபாரியும், வெற்றிலை வியாபாரியும், போயிலை வியாபாரியும் விளங்கியிருப்பதற்கும் காரணமாகும். இது நாம் நிதர்சனமாக காணும் உண்மையாகும். இதனால்தான் முன்னோர் “நக்குண்பதற்கும் “நஸீப்” வேண்டும்” என்று சொன்னார்கள். இதன் பொருள், அழையாத வீட்டுக்கு விருந்தாளியாகப் போவதற்கும் “நஸீப்” தலைவிதி வேண்டுமென்பதாகும்.

 

அவற்றில் இரண்டாவது அம்சமென்னவெனில், “ஹிக்மத்” எனும் ஞானம் வழங்கப்பட்டவன் அதிக நன்மை வழங்கப்பட்டவனாகிறான் என்பதாகும்.

ஞானம் வழங்கப்பட்டவன் எந்த வகையில் அதிக நன்மைகள் வழங்கப்பட்டவனாகிறான் என்பதை ஆய்வு செய்தால் இறைஞானம் வழங்கப்பட்டவன் ஏனையோர் போலன்றி 24 மணி நேரத்தில் ஒரு விநாடி கூடத் தவறாமல் இறை நினைவில் இருப்பதற்கு அவனுக்கு வழி தெரியும். அந்த ஞானம் வழங்கப்படாதவன் 24 மணி நேரமும் இறை நினைவில் இருப்பதற்கு அவனுக்கு வழி தெரியாது. ஆயினும் ஒரு சில மணி நேரங்கள் மட்டுமே அவனால் இறை நினைவில் இருக்க முடியும். “ஹிக்மத்” வழங்கப்பட்டவனுக்கு கிடைக்கின்ற அதிக நன்மை என்பது மேற்கண்ட நற்பாக்கியமேதான்.

 

அவற்றில் மூன்றாவது அம்சம் என்னவெனில், இவ்விடயத்தை “லுப்பு” உள்ளவர்கள் தவிர வேறெவரும் புரிந்து கொள்ளமாட்டார்கள். “லுப்பு” என்றால் قَلْبُ الْقَلْبِ உள்ளத்தின் உள்ளம் அதாவது உள் மனம் என்று சொல்லப்படும். உள் மனம் என்றும், வெளி மனம் என்றும் இரு வகையான மனம் உண்டு. மேற்கண்ட விடயத்தை உள் மனதால் மட்டுமே விளங்க முடியுமேயன்றி வெளி மனதால் விளங்க முடியாது. உள் மனம் என்பது மனத்தூய்மை பெற்றவர்களுக்கு மட்டுமே செயல்படும். மற்ற எவருக்கும் செயல்படமாட்டாது.

 

“ஹிக்மத்” என்ற சொல்லுக்கு தந்திரம் என்று சிலர் பொருள் கொள்வார்கள். இவ்வாறு பொருள் கொள்வது பிழை. இதற்கு حِيْلَةْ என்ற சொல் வந்திருக்க வேண்டும். இது மட்டுமல்ல. “ஹீலத்” தந்திரம் என்பது இகழப்பட்ட ஒன்றேயன்றி புகழப்பட்ட ஒன்றல்ல. ஆகையால் இகழப்பட்ட ஒன்று வழங்கப்பட்டவன் அதிக நன்மை வழங்கப்பட்டவனாக இருப்பதற்கு வழியே இல்லை. ஆகையால் “ஹிக்மத்” என்ற சொல்லுக்கு ஞானம் என்று மட்டுமே பொருள் கொள்ள வேண்டும்.

“ஹிக்மத்” என்றால் என்ன?

 

தொடரும்…

 

“வஹ்ததுல் வுஜூத்” ஞானம் பேசியவர்களன மகான்களை எதிர்த்த மூன்றாம் நபரின் விபரமும் தொடரும்…