(தொகுப்பு மௌலவீ அல்ஹாஜ் A அப்துர் றஊப் மிஸ்பாஹீ பஹ்ஜீ)

عَنْ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: أَفْضَلُ مَا يَرَى أَحَدُكُمْ فِي مَنَامِهِ أَنْ يَرَى رَبَّهُ، أَوْ يَرَى نَبِيَّهُ، أَوْ يَرَى وَالِدَيْهِ مَاتَا عَلَى الْإِسْلَامِ (السنّة لابن أبي عاصم)

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ‘ مَنْ رَآنِي فِي الْمَنَامِ، فَقَدْ رَآنِي، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَتَمَثَّلُ بِي (مسند أحمد)

عن أبي هُرَيْرَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «مَنْ رَآنِي فِي المَنَامِ فَسَيَرَانِي فِي اليَقْظَةِ، وَلاَ يَتَمَثَّلُ الشَّيْطَانُ بِي (صحيح البخاري)

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ رَآنِي فِي الْمَنَامِ، فَإِيَّايَ رَأَى، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَتَخَيَّلُ بِي (مسند أحمد)

قال رسول الله صلّى الله عليه وسلّم مَنْ رَآنِي فِي الْمَنَامِ فَسَيَرَانِي فِي الْيَقَظَةِ، أَوْ فَكَأَنَّمَا رَآنِي فِي الْيَقْظَةِ، لَا يَتَمَثَّلُ الشَّيْطَانُ بِي (مسند أحمد)

عَنْ أَبِي قَتَادَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ رَآنِي فِي الْمَنَامِ فَقَدْ رَأَى الْحَقَّ تعليق المحقق (إسناده صحيح)

மேற்கண்ட ஆறு ஹதீதுகளும் நபீ பெருமான் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களைக் கனவில் காண முடியும் என்பதற்கான ஆதாரங்களாகும். வஹ்ஹாபிகள் கூட இந்த ஹதீதுகளை மறுத்தோ, பலம் குறைந்ததென்று குறை கூறியோ நபீ பெருமானைக் கனவில் காண முடியாதென்று சொல்லமாட்டார்கள் என்று நினைக்கின்றேன். ஆயினும் வஹ்ஹாபிகளில் ஒருவர் கூட நபீ பெருமானைக் கனவில் கண்டிருப்பார்கள் என்று நான் நம்பவுமில்லை. நம்பவுமாட்டேன்.

ஏனெனில் வஹ்ஹாபிஸக் கொள்கையுள்ளோர் அனைவரும் றஸூலுல்லாஹி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களை தரக் குறைவாகப் பேசிய, எடை போட்ட, “தாரிஷ்” தபால்காரன் – “போஸ்ட்மேன்” – என்று அவர்களை இழித்துரைத்தவர்களின் வாரிஸ்களாவர். அவர்களின் உடமைகள் எல்லாம் இவர்களுக்கேதான்.

الوهّابيّون كلّهم وَرَثَةُ الإِبْنَيْنِ المشهورَيْنِ فى العالَم ابن تيميّة وابن عبد الوهّاب، لم يورثوا الدنانير والدراهم، وإنّما ورثوا الضلالةَ والكفرَ والبدعة، فطُوبَى لأعدائهم، وويل لأحبابهم وأتباعهم، وهم أشدُّ ضررا من الوباء والطاعون وكرونا ويرس

நபீ பெருமான் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களைக் கனவில் காண்பது கிடைத்தற்கரிய நற் பாக்கியமாகும். நான் எழுதி வெளியிட்ட “நனவாகும் ஒரு கனவு” என்ற நூலில் இது தொடர்பாக நான் எழுதியுள்ளேன். முதலில் மேற்கண்ட நபீ மொழிகளுக்கான பொருளைக் கூறிவிட்டு விளக்கம் எழுதுகிறேன். இன்ஷா அல்லாஹ்.

ஹதீது ஒன்று: உங்களில் ஒருவன் காணும் கனவுகளில் மிகச் சிறந்தது அவன் தனது “றப்பு” அல்லாஹ்வைக் காண்பதாகும். அல்லது அவனுடைய நபீயை காண்பதாகும். அல்லது அவனுடைய முஸ்லிம்களாக மரணித்த பெற்றோரைக் காண்பதாகும் என்று நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்கள் அருளினார்கள்.
ஆதாரம்: அஸ்ஸுன்னா லிப்னி அபீ ஆஸிம்
அறிவிப்பு: அபூபக்ர் ஸித்தீக் றழியல்லாஹு அன்ஹு

ஹதீது இரண்டு: யாராவது என்னைக் கனவில் கண்டால் அவர் நிச்சயமாக என்னையே கண்டார். ஏனெனில் ஷெய்தான் – ஷாத்தானுக்கு என்னுருவில் வர முடியாது. என்னைப் போல் நடித்து ஏமாற்ற முடியாது என்று நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அருளினார்கள்.
ஆதாரம்: முஸ்னத் அஹ்மத்

ஹதீது மூன்று: என்னைக் கனவில் கண்டவன் பின்னர் விழிப்பிலும் காண்பான். ஷெய்தானுக்கு என்னுருவில் தோன்ற முடியாது என்று பெருமானார் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் சொன்னதை நான் கேட்டேன் என்று ஸெய்யிதுனா அபூ ஹுறைறா றழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் கூறினார்கள்.
ஆதாரம்: ஸஹீஹுல் புகாரீ

ஹதீது நான்கு: என்னைக் கண்டவன் என்னையே கண்டான். ஏனெனில் ஷெய்தானுக்கு எனது உருவில் தோன்ற முடியாது என்று நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அருளினார்கள்.
ஆதாரம்: முஸ்னத் அஹ்மத்

ஹதீது ஐந்து: என்னைக் கனவில் கண்டவன் பின்னர் என்னை விழிப்பிலும் காண்பான். அல்லது அவன் என்னை விழிப்பில் கண்டவன் போலாவான். ஷெய்தானால் என்னுருவில் வரமுடியாது என்று கண்மணி நாயகம் அருளிச் சென்றார்கள்.
ஆதாரம்: முஸ்னத் அஹ்மத்

ஹதீது ஆறு: என்னைக் கனவில் கண்டவன் “ஹக்”கையே கண்டான்.
ஆதாரம்: ஸுனனுத் தாரமீ, அறிவிப்பு: கதாதா றழியல்லாஹ அன்ஹு

கனவுகளில் மிகச் சிறந்த கனவு ஒருவன் தனது “றப்பு” இறைவனைக் காண்பதாகும். அல்லது தனது நபீயை காண்பதாகும். அல்லது இஸ்லாமியர்களாக மரணித்த தனது பெற்றோரைக் காண்பதாகும்.

இறைவனைக் காணும் கனவுக்கு முதலிடமும், நபீயைக் காணும் கனவுக்கு இரண்டாம் இடமும், முஸ்லிம்களாக மரணித்த பெற்றோரைக் காணும் கனவுக்கு மூன்றாம் இடமும் நபீ பெருமான் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் வழங்கியுள்ளார்கள்.

இறைவனைக் கனவில் காண்பதற்கோ, நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களைக் காண்பதற்கோ மேற்கண்ட ஹதீதுகளில் எந்தவொரு நிபந்தனையும், அல்லது எந்த ஒரு தகைமையும் கூறப்படவில்லை. நான் அறியாத ஹதீதுகளில் அவ்வாறு ஏதும் நிபந்தனையோ, தகைமையோ கூறப்பட்டிருந்தால் அறிந்தவர்கள் எமக்கு அறிவித்தால் பெரிய உதவியாக இருக்கும்.

மேற்கண்ட ஆறு ஹதீதுகளில் ஒரு ஹதீதைத் தவிர ஏனைய ஐந்து ஹதீதுகளிலும் مَنْ – “மன்” என்ற சொல்தான் வந்துள்ளது. இது யார் கனவு கண்டாலும் என்ற கருத்தை தருகின்ற சொல்லாகும். இச் சொல் மூலம் இறைவனைக் கனவில் காண்பதற்கோ, நபீ பெருமானைக் கனவில் காண்பதற்கோ எந்த ஒரு தகைமையும், நிபந்தனையும் தேவையில்லை என்பது விளங்கப்படுகின்றது.

இது மட்டுமல்ல இன்னுமொரு விடயமும் விளங்கப்படுகின்றது. அதாவது مَنْ – “மன்” என்ற சொல் முஸ்லிமை மட்டும் குறிக்காது. இது தொடர்பாக எனது கருத்தை நான் எழுத விரும்பவில்லை. ஏனெனில் இது தொடர்பாக நான் எழுதும் ஒவ்வோர் எழுத்தும் நன்றியுள்ள பிராணிகளுக்கு கோழி புரியாணி கிடைத்தாற் போலாகிவிடும். கொதித்தெழுந்துவிடுவார்கள் என்றஞ்சிவிடுகின்றேன். குறை குடங்களும், அரை வேக்காடுகளும் உள்ளவரை அறிவு ஞானங்களை அப்பட்டமாக அள்ளி வழங்குவது தவிர்க்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாயிற்று. “தக்வா” வியாபாரிகள் குறைந்து “பத்வா” வியாபாரிகள் மலிந்து விட்டார்கள். முப்திகளை பேமன்டிலும் வாங்கலாம் போலிருக்கு.

இறைவனைக் கனவில் காண்பதற்கோ, நபீ பெருமானைக் கனவில் காண்பதற்கோ ஹதீதுகளில் எந்தவொரு தகைமையும் கூறப்படவில்லையாதலால் நல்லவர்கள், கெட்டவர்கள் அனைவரிலும் நற்பாக்கியமுள்ளவர்களுக்கு மட்டும் தவறாமல் கிட்டும். நக்குத் தின்பதற்கும் கூட “நஸீப்” வேண்டுமென்று முன்னோர் சொல்வர்.

ஸூபிஸ வழியில் செல்லும் ஸூபீ மகான்களிற் சிலர் பெருமானாரைக் கனவில் காண்பதற்கு காண்பவர்களில் சில தகைமைகள் இருப்பதவசியம் என்று கூறி அத்தகைமைகள் பற்றியும் கூறியுள்ளார்கள். இவர்களின் கூற்றுப்படி முஸ்லிம்களில் 99 வீதமானோர் பெருமானாரைக் கனவில் காணும் பாக்கியத்தை இழக்க நேரிடும். அதோடு அவர்கள் கூறும் தகைமையில்லாதவர்களிற் பலர் கண்டதாகக் கூறுவதையும் மறுக்க வேண்டியேற்படும்.

எனவே, நாம் ஸூபிஸ மகான்களின் கருத்தை மறுக்காமல் அவர்கள் எதற்காக அத்தகைமைகள் அவசியமென்று கூறினார்கள் என்பதற்கான காரணத்தை ஆய்வு செய்தல் வேண்டும். அவ்வாறு ஆய்வு செய்தால் ஸூபீ மகான்களுக்கு நபீ பெருமான் மீதுள்ள அன்பும், கண்ணியமுமே அதற்கான காரணம் என்பது தெளிவாகும். இது தவிர தகைமையில்லாதவர்களால் காணவே முடியாதென்பது அவர்களின் கருத்தல்ல.

நாம் அவர்கள் கூறிய தகைமைகள் “பர்ழ்” கட்டாயமானவையென்று கருதாமல் “ஸுன்னத்” ஆனவையென்று கருதிச் செயற்பட வேண்டும்.

இது எதுபோலெனில் ஒரு நாட்டின் ஜனாதிபதி அல்லது ஒரு மதப் பெரியார் ஓர் ஊருக்கு வந்தால் அவர்களைச் சந்தித்து அவர்களுக்கு கை கொடுக்கும் வாய்ப்பு அவர்களுக்கு நெருங்கியவர்களுக்கு மட்டுமே கிடைக்கும். ஊர் மக்கள் அனைவருக்கும் கிடைக்காது. இந்த ஏற்பாடு – இவ்வாறு செய்தல் வந்த பெரியார்களை கண்ணியப்படுத்துவதாக ஆகுமேயன்றி ஊர் மக்களைப் புறக்கணித்ததாகாது. எனவே தகைமைகள் கூறிய ஸூபீ மகான்களை தகைமையற்றோர் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளுதல் கூடாது.

நபீகளாரைக் கனவில் காண முடியும் என்பதற்கு ஆறு ஹதீதுகளில் முதலாவது ஹதீதின் பொருளை கடந்த பதிவில் எழுதியிருந்தேன்.

கனவில் சிறந்தது மனிதன் இறைவனைக் கனவில் காண்பது. அல்லது ஒருவன் தனது நபீயைக் கனவில் காண்பது. அல்லது ஒருவன் தனது பெற்றோர் முஸ்லிம்களாக மரணித்திருந்தால் அவர்களைக் காண்பது.

நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களைக் கனவில் காண்பதிலோ, மரணித்த முஸ்லிமான பெற்றோரைக் காண்பதிலோ சிக்கல், குழப்பம் ஒன்றுமே இல்லை. ஏனெனில் நபீ அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்களுக்கும், பெற்றோர் எவராயிருந்தாலும் அவர்களுக்கும் குறித்த ஓர் உருவமுண்டு. ஆகையால் அவர்களைக் கனவில் காணலாம். விழிப்பிலும் காணலாம்.

ஆனால் அல்லாஹ்வோ உருவமில்லாதவன். உருவமில்லாத ஒருவனை அல்லது உருவமில்லாத ஒன்றை கண்ணால் பார்த்தல் அசாத்தியமானதாகும்.

எனவே, இது தொடர்பாக தெளிவாகவும், விளக்கமாகவும் எழுத வேண்டியுள்ளதால் முதலில் நபீ பெருமானைக் கனவில் காண்பது தொடர்பாகவும், பெற்றோரைக் காண்பது தொடர்பாகவும் எழுதிவிட்டு இறுதியில் அல்லாஹ்வைக் கனவில் காண்பது தொடர்பாக எழுதுகிறேன்.

பெருமானார் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களை ஒருவன் கனவில் கண்டால் கனவில் தோன்றியது அவர்கள்தானா? அல்லது அவர்களின் தோற்றத்தில் – உருவத்தில் ஷெய்தான் தோன்றி அவர்கள் போல் நடித்து தன்னை ஏமாற்றிவிட்டானா? என்று கனவு கண்டவன் சந்தேகம் கொள்ளத் தேவையில்லை. ஏனெனில் ஷெய்தானுக்கு என்னுருவில் வந்து என்னாக நடிக்க முடியாதென்று நபீயவர்களே சொல்லியுள்ளதால் அது நடக்காது.

ஒருவன் தான் கண்ட கனவில் தோற்றியவர் நபீமணிதான் என்று எவ்வாறு தெரிந்து கொள்வது? தோற்றியவர், தான் நபீயென்று சொல்ல வேண்டுமா? அல்லது வேறெந்த வழியில் அவர்கள் நபீதான் என்பதைத் தெரிந்து கொள்வது?

கனவில் தோற்றியவர்கள் தன்னை நபீயென்று சொன்னால் அவர்களை நபீயென்று நம்பவேண்டும். அதில் சந்தேகம் கொள்ளக் கூடாது. ஏனெனில் ஷெய்தானுக்கு நபீயவர்களின் தோற்றத்தில் வர முடியாதென்றால் வேறெவனுக்கும் அவர்களின் தோற்றத்தில் வரமுடியாதென்றும், அவ்வாறு வந்து தன்னை நபீயென்று சொல்ல முடியாதென்றும் நம்புதல் அவசியமே!

சிலர் என்னிடம் வந்து நான் நபீகள் நாயகம் அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களைக் கனவில் கண்டேன் என்று சென்னால் அவர்கள் நபீகள் என்று உங்களுக்கு எவ்வாறு தெரியும் என்று நான் கேட்பேன். அதற்கவர் தான் கண்ட கனவை என்னிடம் விவரிப்பார்.

உதாரணமாக (ஓர் அழகிய பள்ளிவாயலைக் கண்டேன். அங்கு ஏதோ ஒரு “மஜ்லிஸ்” நடைபெறுவதற்கான ஏற்பாடுகள் நடைபெறுகின்றன. அதில் கலந்து கொள்வதற்காக நூற்றுக்கணக்கானோர் வந்துள்ளார்கள். அவர்களில் அதிகமானோர் தாடி, தலைப்பாகையுடன் இருந்தார்கள். மஜ்லிஸின் நடுவில் அழகிய விரிப்பொன்று விரிக்கப்பட்டிருந்தது. வந்திருந்த ஒவ்வொருவரின் கையிலும் இருந்த கொடியில் مَرْحَبًا يَا رَسُوْلَ الله என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. நான் அங்கு கூடி நின்றவர்களிடம் இங்கு என்ன விஷேஷம் என்று கேட்டேன். பெருமானார் வருகிறார்கள் என்று சொன்னார்கள்.

அவ் வேளை ஹஸ்றத்மார் போன்ற தோற்றத்தில் பலர் கஸீதாக்கள் பாடி வருகின்றார்கள். அவர்களுக்கு முன்னால் அழகிய தோற்றமுள்ள ஒருவரும் வருகிறார். அவர்தான் நபீகள் நாயகம் என்று மக்கள் சொன்னார்கள்) என்று கனவு கண்டவர் சொல்வது போன்று.

நான் அவருக்கு நீங்கள் கண்டது நபீகட்கரசர் மன்னர் மஹ்மூத் அவர்களைத்தான் என்று சொல்வேன்.
சொல்பவர் பொய் சொன்னால் அதற்கான தண்டனையை அவர் பெற்றுக் கொள்வார்.

பெருமானாரைக் கனவு கண்டதாகச் சொல்பவரிடம் எவ்வாறு கண்டீர்கள் என்று கேட்கும் போது அவர் கூறக் கூடிய விபரங்களைக் கொண்டு அவருக்கு விடை சொல்ல முடியும். விடை சொல்பவர் ஓரளவேனும் மார்க்க ஞானமுள்ளவராக இருத்தல் அவசியம். அது அரை வேக்காடுகளால் முடியாது.

இன்னுமொரு வகையில் கனவில் தோற்றியவர் யாரென்று அறிந்து கொள்ள முடியும். அதாவது கனவு காண்பவரின் மனதில் தோற்றியவர் இன்னார்தான் என்று ஓர் உதிப்பு வருமாயின் அவர் தான் நினைத்தவராகவே இருப்பார். உதாரணமாக ஒருவர் அழகிய தோற்றமுள்ள, தலைப்பாகை கட்டிய, அழகான தாடியுள்ள, மார்க்கத்திற்கு முரணில்லாத அமைப்பில் காணும் போது அவரின் மனதில் இவர்கள் றஸூலாக இருப்பார்கள் என்றோர் எண்ணம் உதிக்குமாயின் அவர் தான் நினைத்தவராகவே இருப்பார் என்று கொள்வதற்கும் சாத்தியமுண்டு. அல்லது அவரின் மனதில் இவர்கள் முஹ்யித்தீன் ஆண்டகையாக இருப்பார்கள் என்றோர் எண்ணம் உதிக்குமாயின் அவர்கள் அவர் நினைத்தவர்தான்.

إنّما كان الشيطان لا يَتمَثَّلُ به صلّى الله عليه وسلّم لِمَا وَرَدَ أنّه صلّى الله عليه وسلّم لمّا وُلِدَ جَائه الشّيطانُ وجنودُه حتّى دخلوا مكّة، فوجدُوا نورًا يسطع منه إلى السّماء له شُعاءٌ، كلّما دنا منه شيطانٌ اِحْتَرَقَ، فمن ذلك اليوم والشّياطين كلّهم يفِرُّون ويفزَعُون من صورته صلّى الله عليه وسلّم، ولأجل هذا الفزع أسلَم قرينُه، كما جاء فى الحديث بناءً على ضَبْطِ اَسْلَمَ بفتح الميم، وقد ضَبَط بعضهم بضَمِّها، فهذا هو السّبب فى كون الشياطين لا يتمثّلُ به صلّى الله عليه وسلّم،
(اليواقيت والجواهر، الجزء الأوّل، ص – 118)

நபீ அலைஹிஸ்ஸலாது வஸ்ஸலாம் அவர்களின் தோற்றத்தில் ஷெய்தான் வரமுடியாமற் போனதற்கான காரணம் பின்வருமாறு.

நபீ அவர்கள் மக்காவில் பிறந்த நேரம் அவர்களை வழிகெடுக்கும் நோக்கத்தில் ஷெய்தானும், அவனின் பட்டாளங்களும் திரு மக்கா நகருக்கு வந்தார்கள். திரு மக்கா நகரிலிருந்து விண்ணை நோக்கி சுடரோடு கூடிய ஒளியொன்று செல்வதைக் கண்டனர். அந்த ஒளியை அவர்களில் யாராவது நெருங்கினால் அவர் எரிந்து சாம்பலாகிவிடுகிறார்.

அன்று முதல் இன்றுவரை நபீ பெருமானின் தோற்றத்தை அவர்களில் யாராவது கண்டால் பயந்து ஓட்டம் பிடித்துவிடுவார்கள்.

ஒரு குழந்தை பிறக்கும் வேளையில் அக்குழந்தை மீது ஒரு “ஜின்”னும், ஒரு “மலக்”கும் சாட்டப்படுவார்கள் என்று நபீகளார் கூறினார்கள். இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த நபீ தோழர்களில் ஒருவர் அல்லாஹ்வின் திருத்தூதே உங்கள் மீதுமா சாட்டப்பட்டதென்று கேட்டார்கள். ஆம் என்றார்கள் பெருந்தகை பெருமான் அவர்கள். எனினும் அல்லாஹ் அவனை வெற்றி கொள்ளும் ஆற்றலை எனக்கு வழங்கினான். அதனால் அவன் எனக்கு வழிப்பட்டு விட்டான். அவன் என்னைத் தீமையான காரியத்தைக் கொண்டு ஏவமாட்டான். மாறாக நன்மையான காரியத்தைக் கொண்டு மட்டுமே ஏவுவான் என்று அருளினார்கள்.

ஹதீது வசனம்

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَقَدْ وُكِّلَ بِهِ قَرِينُهُ مِنَ الْجِنِّ وَقَرِينُهُ مِنَ الْمَلَائِكَةِ» . قَالُوا: وَإِيَّاكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «وَإِيَّايَ، لَكِنَّ اللَّهَ أَعَانَنِي عَلَيْهِ فَأَسْلَمَ، فَلَا يَأْمُرُنِي إِلَّا بِخَيْرٍ (مسند أحمد)

‘قوله وُكِّلَ به قرينُه من الجنِّ وقرينُه من الملائكة أي لكلّ أحدٍ من بني آدم صاحبٌ من المَلَك وصاحبٌ من الشيطان، وهوقرينٌ، فقيرنُه من الملائكة يأمره بالخير، واسمُه المُلهِمُ، وقرينُه من الشيطان يأمره بالشرّ، واسمُه اَهْرُمَنْ والوسواسُ،

قوله صلّى الله عليه وسلّم ‘فأسلم إمّامفتوحةُ الميم على بناء الماضي من الإسلام ، وإمّا مضمومةُ الميم على بناء المضارع من السلامة، (اللّمعات) كما فى هامش مشكاة المصابيح، فى تفسير الحديث المذكور،
ஹதீதில் “ஜின்” என்று கூறப்பட்டுள்ளது “ஷெய்தான்” என்பவனைக் குறிக்கும்.
எந்த ஒரு மனிதனாயினும் அவனுக்கு குழந்தை பிறந்தவுடன் – அது மகனாயிருந்தாலும், மகளாயிருந்தாலும் அக்குழந்தையுடன் ஒரு ஷெய்தானும், ஒரு “மலக்”கும் சாட்டப்படுவார்கள். ஷெய்தான் அக்குழந்தையை தீமை கொண்டு ஏவுவான். “மலக்” நன்மை கொண்டு ஏவுவார்.

மேற்கண்ட ஹதீதில் ஒரு நுட்பம் உள்ளது. அதாவது ஹதீதில் فأسلم என்று ஒரு சொல் வந்துள்ளது. இச் சொல்லின் இறுதி எழுத்தான “மீம்” என்ற எழுத்துக்கு “பத்ஹ்” செய்து فَأَسْلَمَ என்று வாசிக்கவும் முடியும். அதற்கு “ழம்மு” செய்து فَأَسْلَمُ என்று சொல்லவும் முடியும்.

“மீம்” என்ற எழுத்துக்கு “பத்ஹ்” செய்து فَأَسْلَمَ என்று வாசித்தால் அவன் – ஷெய்தான் இஸ்லாமாகிவிட்டான் என்று பொருள் வரும். அதாவது “ஷெய்தான்” பெருமானாருக்கு வழிப்பட்டுவிட்டான், அவர்களுக்கு தலை சாய்ந்துவிட்டான் என்று பொருள். ஏனெனில் “அஸ்லம” என்ற சொல்லுக்கு மேற்கண்ட பொருள் அகராதியில் உண்டு.

“மீம்” என்ற எழுத்துக்கு “ழம்மு” செய்து فَأَسْلَمُ என்று வாசித்தால் நான் அவனின் தீமையிலிருந்து ஈடேற்றம் பெறுகிறேன் என்று பொருள் வரும்.

மேற்கண்டவாறு மீமுக்கு இரண்டு வகையில் குறியீடு செய்து வாசித்துப் பொருள் கொள்வதற்கும் சாத்தியமுண்டு.

பிறக்கின்ற பிள்ளை மீது சாட்டப்படுகின்ற “மலக்” உடைய பெயர் “முல்ஹிம்” – அல்லது “முல்ஹம்” என்றும், ஷெய்தானின் பெயர் “அஹ்றுமன்”என்றும் சொல்லப்படும். இச் சொல் பாரசீக மொழியிலுள்ள சொல்லாகும். இதற்கு “துஷ்மன்” கெட்டவன் என்ற பொருள் உண்டு.